Gedichten

Civis Mundi Digitaal #15

door Manuel Kneepkens

Sinterklaasvers

Wat concludeert de Jurist op Sint Nicolaasavond?

Dat Zwarte Piet ‘een racistisch fenomeen’ is

in strijd met art. 1 van de Grondwet...

en de VN-Verklaring van de Rechten van Mens? ?

Dat de Goedheiligman ten aanzien van zijn paard

dat onafgebroken over gladde daken kletteren moet

art..16 Gezondheids- en Welzijnswet Dieren

stelselmatig overtreedt? ?

Dat al dat kwistig pakjes gooien door de schoorsteen

in strijd is met de Warenwet

en de Wet Cadeaustelsel

bovendien?

Welnee! Hij peinst over het auteursrecht

Berust het bij de dichter

of ...

bij het Warenhuis " De Bijenkorf"

als daar de dichter

als Hofpoëet van Sint Nicolaas

een kunstig rijm maakt bij uw surprise?

Zie, hoe hij fijntjes glimlacht de Jurist...

Na het drinken van wat glazen Bisschopswijn

op Pakjesavond

te onverwacht, te dwaas is zijn conclusie:

Het auteursrecht op het Sinterklaasvers

( Uitbetalen in chocoladeletters!)

berust bij ...

S L

I T E K A S

N R A

De Verdachte -Gedicht op een dagvaarding

Hoe hij, Verdachte, de brede marmeren trap opdanste

alstoen, aldaar, althans in Slavenburgs bankgebouw

althans op de Coolsingel, althans te Rotterdam

over zijn kop een nylonkous van begeerte, geluid-

loos

de safe opendraaide achter een Van Dongen

althans een schilder met mondain koloriet

zijn glacè gehandschoende hand liet gaan

door de coupures, de effecten, de obligaties

zwart geld nog behorend de Comtesse de Noailles

althans een demi-mondaine uit ’t Interbellum

althans een Dame, sprakeloos van chic...

Hoe hij, verdachte, alstoen, aldaar op de Coolsingel

althans te Rotterdam

openwrikte bij de Hoofddirecteur, de gebeeldhouwde deur

van diens slaap, in de holte van diens lakens

pardoes, zich vleide tussen HOM en zijn Affaire, goud-

blond, uitgeput _ ’t schaamhaar nog als met parels bedauwd

Ach, als op een prent van Utamaro, althans een prent

uit Oud -Japan

verstarden alstoen, aldaar op de Coolsingel

althans te Rotterdam

twee Damesbillen en een witte Directeuren(punt)hoed

tot een klare, golvende

S C H R E E U W

dat Verdachte alstoen , aldaar bevlekkende

de Melkweg, althans de Coolsingel

is weggevlucht, als een lila hondenstaart, althans

als een (pimpel)paars skelet

Stenig hen, radbraak hem! En negen maanden

zonder af-

trek! En TBS!

Cicaden

O, jullie op het puntje van de speer van Pallas Athene

gezeten, zo doodgemoedereerd

als op een geknakte

gras-

spriet

Okerbruin is jullie waarheid

als Ithaca in de zomer

want dat snerpt maar,dat snerpt maar

Odysseus, Odysseus, wie verwoestte Guernica?

Wie Troje?

Wie Rotterdam?

Toch, Cicaden, alleen jullie karkassen

van eeuwige jeugd, zo heimelijk soldatesk

gelegerd

in de bermen langs de sluipwegen

richting zee

houder hier ’s zomers het slagveld van de hitte

menselijk

En de Conventies van Genève dan?

Wel... Humanitair Oorlogsrecht komt in de Ilias voor...

Achilles, die Hectors lijk

verminkt

als een boom in het Vondelpark

afstaat

aan koning Priamus

om te begraven...

maar het houdt onze oorlogszucht

- dood je Naaste, dat killing monster...-

niet in toom!

Docent van de Dieren

De rechtelozen zijn niet in mijn collegezalen

Zij blijven dorsten, hongeren in mijn woorden

niettemin. De studenten zwijgen

hoogst beleefd

: "Maar ik zeg jullie òòk de dieren hebben rechten..."

De studenten zuchten, sluiten

hardop

hun dictaten. Het uur is om

(Hoor, wolven

huilen

achter ’t spoorwegemplacement

En volle maan vannacht

& zaad-

vragende

duisternis...)

En daar kraait ook alreeds

Petrus’

haan

ons aller stomme

haan

bloedrood

als de wonden

van het schuldeloos vee

in het ochtendgrauw van ’t abattoir

O, Lam Gods dat ons zo dierbaar is

veewagon

Meester

Ik excuseer mij bij de spinnen

Web-

gevers van het eerste uur

om het breken van hun Jurisprudentie

als ik mijn fiets pak

uit het schuurtje

Zie, de zilvergrijze draad van de Maas

leidt mij, als ik verdwaal

naar mijn kantoor

Herfst & Stroomkoning

aan de Boompjes

een Zwaan bevrijden

uit de ochtendsmog van Rotterdam

Meester, meester van de kleine letter

moeizaam is je vak op aarde

de kunst

recht

te doen

Salomonszegel

You ‘re obsolete, my baby

My poor oldfashioned baby

I said baby, baby

You’re out of time

The Rolling Stones _ 1966

Tot recht-

spraak

heeft zij mij gestreeld, tot vrijspraak

Welsprekend pleidooiend

met stamper, met kelk, met kroon

met het ontroerd woord

B a b y

(O, laat mij worden als het Salomonszegel...

Hooglied

van melktandjes..)

maar nee, zij vonnist mij in haar schoot

_ O, koningin van Sheba..._

(achter gesloten deuren)

tot neon lid

van de Hoge Raad...

het aller

kinderlijk

ste!