Civis Mundi Digitaal #32
Zonnestralen, jostijnligtvoetfoltografie.nl
Bespiegelende en filosofische gedichten over liefde en tederheid
Hubert P. Cornelis Opgedragen aan mijn vrouw en kinderen
Door liefde geraakt
Ooit door de liefde aangeraakt
Haar niet meer kwijtgeraakt
Alsof het steeds opnieuw begon
Soms met wolken voor de zon
Bliksem, donder er doorheen
Alsof de zon toen niet meer scheen
Maar achter het wolkendek
gaat nooit de zon verstek
De zon zal niet verdwijnen
Zal altijd blijven schijnen
De zon schijnt in de ziel
hoeveel regen er ook viel
2014 04 01
De grote liefde
De wereld van mensen en dingen
die we zo belangrijk vinden
wordt soms zo onbelangrijk
als ik zink in een zalig gevoel
dat ik de liefde noem
Alles lost op in die liefde
Alles bestaat dankzij die liefde
Als ik dan vanuit die bron
weer bovenkom of neerdaal
want daar is geen boven of beneden
daar is alleen maar liefde
dan zie ik vaag maar zichtbaar
voor de ogen van mijn ziel
het licht van liefde die door alles
en door allen heen straalt
Alle mensen leven
in het licht van liefde
ook als zij daar niet van weten
Allen zijn geschapen uit dat licht
diep bewogen door die liefde
om te delen in die liefde
De wereld die zo onbetekenend scheen
wordt dan eindeloos belangrijk
De kleinste mens en het kleinste ding
delen wetend of onwetend in die liefde
Dan heb ik die wereld lief
niet meer met mijn kleine liefde
die alsmaar zegt dat ik verlang naar jou
maar met een grote liefde die niets zegt
alleen maar grenzeloos liefheeft
Biarritz 1975/76
Liefde is arm en rijk tegelijk*
Een licht dat in de ziel oplichtte
toen hij zich uitte in gedichten
leek soms te doven en verdween
alsof het niet voor altijd scheen
Het is de liefde tot het leven*
die tot dichten heeft gedreven
Wat uiteindelijk ons ten diepste drijft
dat is de liefde waarvan Dante schrijft:*
Dat zij de sterren en de zon beweegt
Liefde die aan alle wezens leven geeft
Bezieling die in ons iets raken kan
en ons leven anders maken kan
Al het bestaande doordringt
In pijn en vreugde zingt
Soms blijmoedig dan weer droef
Soms uitbundig dan weer stroef
Telkens anders, nooit gelijk
is zij arm en rijk tegelijk*
Kind van armoe en vermogen*
geeft zij overvloed en mededogen
maar soms ook tranen in de ogen
2014 04 19
Blijdschap bij het meisje, jongen met tranen in de ogen
Jan Steen: Sinterklaasfeest
Noten
*Zoals bijv. ook bij Nietzsche, zie F Reddingius-Salomonson, Een weg tot Nietzsche, o m p 246, 278
*Dante, Divina Commedia, slotregel
*Plato over Eros in Symposion, zie o.m. N Schulte, De ethiek van verlichting, p 59 e v
*Plato, Symposion, (23, 28, 29) ‘Als zoon van Poros [overvloed] en Penia [armoede]… is hij altijd arm, levend in gebrek … verlangend naar het schone en goede, strevend naar inzicht, wijsheid zoekend. Het ene ogenblik dag leeft hij, het andere ogenblijk sterft hij en herleeft weer zodra hij door de natuur van zijn vader weer kracht krijgt. Maar het verworvene ontglipt hem steeds opnieuw, zodat Eros nooit arm en nooit rijk is.’
Toch kan hij wanneer hij wordt ingewijd in de liefde, ‘gekeerd naar de wijde zee van schoonheid, niet meer als een slaaf bekoord door de schoonheid van één enkel ding… iets wonderlijk moois ervaren, dat eeuwig is, niet ontstaat of vergaat, niet toeneemt of afneemt… op zichzelf en met zichzelf steeds gelijkvormig. Al de overige dingen hebben daar deel aan, op zo’n wijze dat het niet vermeerdert of vermindert terwijl alle dingen ontstaan en vergaan… Op dat punt van het leven is het voor de mens lonend, wanneer hij de Schoonheid [de Liefde] zelf aanschouwt, zuiver, onvermengd, als het goddelijk schone…wanneer hij daarop de blik [de aandacht] vestigt en dat steeds aanschouwt en daarmee samen is… en in aanraking is met de waarheid, geen schijngestalte, maar de ware deugd.’ Plato, Dialogen. Prisma boeken 1978, p, 42-43, 50-52
Liefde is arm en rijk tegelijk beladen met zijn geliefden
Een ander mens
In ieder mens leeft
een diepe wens
naar een ander mens
die om hem geeft
Die hem niet mijdt
die niet verwijt
Zonder ergernis
beschikbaar is
Relaties voor het leven
zijn ons gegeven
harten van goud
ons toevertrouwd
In donkere en lichte tijden
delen wij geluk en lijden
In voor- en tegenspoed
in gebrek en overvloed
In tijden van gevaar
zijn wij er voor elkaar
raken elkander niet kwijt
tot de dood ons scheidt
2014 11 16
Liefde is een keuze
Liefde is een keuze
Niet alleen een leuze
Je kiest voor liefde
of een ander gevoel
in het innerlijk gewoel
dat een gevoelig hart
bij tijd en wijlen tart
Zijn wij bitterheid
niet liever kwijt?
2014 04 15
Als de ander doel is
Veel mensen leven
niet altijd gedreven
door de tederheid
en zijn de liefde kwijt
Berekenend verstand
harteloos en koel
krijgt soms de overhand
of een harteloos gevoel:
In agressie en frustratie
boosheid en verdriet
zien wij de ander niet
in zijn uiteindelijke gratie
Om doelen te bereiken
dient hij als instrument
dat weinig waarde kent
of dat niet meer laat blijken
Gaan we zo niet alom
te vaak met elkander om?
Maar dit bevredigt niet
geeft veeleer verdriet
Als de ander doel is
vrij van ergernis
in zijn eigenheid
begint er wijsheid
in ons door te dringen
Hart en ziel gaan zingen
Mensen kunnen voelen
wat anderen bedoelen
kunnen dienstbaar zijn
in liefdevol bewustzijn
Joseph Noel Pato 1852: Dante met mededogen mediterend over
de onmogelijke liefde van Francesca da Rimini en Paolo Malatesta,
die tal van dichters en beeldende kunstenaars heeft geïnspireerd.
Dit paar blijft bijeen in de eeuwig wervelende wind van hun passie,
ook na hun onfortuinlijke dood. Te vergelijken met Romeo en Julia.
Het aangrijpende verhaal staat in de Divina Commedia, canto 5:
“De liefde die in ieder hart smeult, ontvlamde in hem door mijn
schoonheid… Liefde die alleen liefde als antwoord aanneemt, nam
mij zo hevig mee, dat hij nog altijd aan mijn zijde is, zoals je ziet.”
Deviantart
Onvoorwaardelijke liefde
Als er geen onvoorwaardelijke liefde is
Dan is er in de ziel een diep gemis:
Dan is het niet meer goed zoals het is
Als er onvoorwaardelijke liefde is
Dan kent de ziel geen diep gemis
Dan is het goed zoals het is
Een moment van tederheid
reikt tot aan de eeuwigheid
waarin de tijd verglijdt
2014 09 14
Rembrandt, Het Joodse bruidje, Het Mauritshuis, Den Haag
Waar blijft de tederheid?
Waar is in deze tijd
de tederheid gebleven
die de wieg is van het leven?
Raken wij de liefde kwijt
als de zon niet altijd schijnt
of als de tederheid verdwijnt?
Liefde komt altijd weer terug
trekt zich soms naar binnen terug
Zoals knoppen telkens weer ontluiken
komt zij telkens weer naar buiten
als haar warmte voeding geeft
aan wat in de diepte leeft
Als een mens de liefde dient
komt er terug wat hij verdient
Is een mens de liefde toegewijd
dan kan de ander ook de liefde kwijt
Maar kijken wij er niet naar om
dan lijken wij soms doof en stom
Soms voelen mensen zich verlaten
Kunnen er niet over praten
Maar als een stroom van liefde vloeit
dan worden mensen weer geboeid
Kritiek is soms vernederend
maar liefde is vertederend
Liefde raakt nooit kwijt
Zij bloeit op in tederheid
Ieder mens wil aandacht
waar elk kind naar smacht
Begrip voor wat hij doet
Niet voor wat hij moet
Ieder mens heeft levenslang
naar tederheid een diepe hang
Mensen willen niet alleen staan
liever samen door het leven gaan
in een wederzijds gevoel van tederheid
‘Zachte krachten winnen zeker op het eind’*
*Naar Henriëtte Roland Holst-Van der Schalk
Tederheid blijft
Een bloem die bloeit en bloeien blijft
wanneer een donkere stapel wolken overdrijft
Een vonk die gloeit en gloeien blijft
waarvan de warmte koude lucht verdrijft
Een tere draad die mensen verbindt
man en vrouw en kind
2014 02 23
www.recreatief.nl
Tederheid
Liefde zit van binnen als een teer gevoel
Niet van buiten als een uiterlijk doel
Het kan zich uiten in een missie
een motivatie of een passie
In romantische bevlogenheid
diep verlangen of gedrevenheid
Maar bovenal in tederheid
kan een teer gevoel zich kwijt
Een stille wenk, een zacht gebaar
Een teken dat je geeft om haar
Een helpende hand bij ongerief
zegt zacht: ik heb je lief
Of gewoon een stil aanwezig zijn
Iemand diep in je bewustzijn
een warm hart toedragen
Antwoord op haar vragen
Een meelevend luisterend oor
Of gewoon: we gaan ervoor
Samengaan in een gedeeld bestaan
met het besef het gaat ons beiden aan
Alleen in stilte samen zijn
Samen zijn in één bewustzijn
dat zich heel gevarieerd
in ons allen reflecteert
Eenheid van twee tegendelen
die elkander kunnen helen
in een zacht gevoel van tederheid
uiting geven aan genegenheid
Die zonder woorden zegt:
wat ben je lief
en zonder dralen doet
wat je belieft
2013 11 11