Bespiegelende en filosofische gedichten over liefde en tederheid

Civis Mundi Digitaal #32

door Hubert P. Cornelis

Zonnestralen, jostijnligtvoetfoltografie.nl

 

Bespiegelende en filosofische gedichten over liefde en tederheid

Hubert P. Cornelis                                                               Opgedragen aan mijn vrouw en kinderen         

 

Door liefde geraakt                   

 

Ooit door de liefde aangeraakt

Haar niet meer kwijtgeraakt

Alsof het steeds opnieuw begon

Soms met wolken voor de zon

Bliksem, donder er doorheen

Alsof de zon toen niet meer scheen

Maar achter het wolkendek

gaat nooit de zon verstek

De zon zal niet verdwijnen

Zal altijd blijven schijnen

De zon schijnt in de ziel

hoeveel regen er ook viel

2014 04 01

 

De grote liefde                                                                                       

 

De wereld van mensen en dingen

die we zo belangrijk vinden

wordt soms zo onbelangrijk

als ik zink in een zalig gevoel

dat ik de liefde noem

Alles lost op in die liefde

Alles bestaat dankzij die liefde

 

Als ik dan vanuit die bron

weer bovenkom of neerdaal

want daar is geen boven of beneden

daar is alleen maar liefde

dan zie ik vaag maar zichtbaar

voor de ogen van mijn ziel

het licht van liefde die door alles

en door allen heen straalt

 

Alle mensen leven

in het licht van liefde

ook als zij daar niet van weten

Allen zijn geschapen uit dat licht

diep bewogen door die liefde

om te delen in die liefde

 

De wereld die zo onbetekenend scheen

wordt dan eindeloos belangrijk

De kleinste mens en het kleinste ding

delen wetend of onwetend in die liefde

 

Dan heb ik die wereld lief

niet meer met mijn kleine liefde

die alsmaar zegt dat ik verlang naar jou

maar met een grote liefde die niets zegt

alleen maar grenzeloos liefheeft

Biarritz 1975/76

 

 

Liefde is arm en rijk tegelijk*                       

 

Een licht dat in de ziel oplichtte

toen hij zich uitte in gedichten

leek soms te doven en verdween

alsof het niet voor altijd scheen

Het is de liefde tot het leven*

die tot dichten heeft gedreven

Wat uiteindelijk ons ten diepste drijft

dat is de liefde waarvan Dante schrijft:*

 

Dat zij de sterren en de zon beweegt

Liefde die aan alle wezens leven geeft

Bezieling die in ons iets raken kan

en ons leven anders maken kan

 

Al het bestaande doordringt

In pijn en vreugde zingt

Soms blijmoedig dan weer droef

Soms uitbundig dan weer stroef

 

Telkens anders, nooit gelijk

is zij arm en rijk tegelijk*

Kind van armoe en vermogen*

geeft zij overvloed en mededogen

maar soms ook tranen in de ogen

2014 04 19

Blijdschap bij het meisje, jongen met tranen in de ogen

Jan Steen: Sinterklaasfeest

Noten

*Zoals bijv. ook bij Nietzsche, zie F Reddingius-Salomonson, Een weg tot Nietzsche, o m p 246, 278

*Dante, Divina Commedia, slotregel

*Plato over Eros in Symposion, zie o.m. N Schulte, De ethiek van verlichting, p 59 e v

*Plato, Symposion, (23, 28, 29) ‘Als zoon van Poros [overvloed] en Penia [armoede]… is hij altijd arm, levend in gebrek … verlangend naar het schone en goede, strevend naar inzicht, wijsheid zoekend. Het ene ogenblik dag leeft hij, het andere ogenblijk sterft hij en herleeft weer zodra hij door de natuur van zijn vader weer kracht krijgt. Maar het verworvene ontglipt hem steeds opnieuw, zodat Eros nooit arm en nooit rijk is.’ 

Toch kan hij wanneer hij wordt ingewijd in de liefde, ‘gekeerd naar de wijde zee van schoonheid, niet meer als een slaaf bekoord door de schoonheid van één enkel ding… iets wonderlijk moois ervaren, dat eeuwig is, niet ontstaat of vergaat, niet toeneemt of afneemt… op zichzelf en met zichzelf steeds gelijkvormig. Al de overige dingen hebben daar deel aan, op zo’n wijze dat het niet vermeerdert of vermindert terwijl alle dingen ontstaan en vergaan… Op dat punt van het leven is het voor de mens lonend, wanneer hij de Schoonheid [de Liefde] zelf aanschouwt, zuiver, onvermengd, als het goddelijk schone…wanneer hij daarop de blik [de aandacht] vestigt en dat steeds aanschouwt en daarmee samen is… en in aanraking is met de waarheid, geen schijngestalte, maar de ware deugd.’ Plato, Dialogen. Prisma boeken 1978, p, 42-43, 50-52

Liefde is arm en rijk tegelijk beladen met zijn geliefden

 

Een ander mens                                 

 

In ieder mens leeft

een diepe wens

naar een ander mens

die om hem geeft

 

Die hem niet mijdt

die niet verwijt

Zonder ergernis

beschikbaar is

 

Relaties voor het leven

zijn ons gegeven

harten van goud

ons toevertrouwd

 

In donkere en lichte tijden

delen wij geluk en lijden

In voor- en tegenspoed

in gebrek en overvloed

 

In tijden van gevaar

zijn wij er voor elkaar

raken elkander niet kwijt

tot de dood ons scheidt

2014 11 16

 

Liefde is een keuze                   

 

Liefde is een keuze

Niet alleen een leuze

Je kiest voor liefde

of een ander gevoel

in het innerlijk gewoel

dat een gevoelig hart

bij tijd en wijlen tart

Zijn wij bitterheid

niet liever kwijt?

2014 04 15

 

 

Als de ander doel is

 

Veel mensen leven

niet altijd gedreven

door de tederheid

en zijn de liefde kwijt

 

Berekenend verstand

harteloos en koel

krijgt soms de overhand

of een harteloos gevoel:

 

In agressie en frustratie

boosheid en verdriet

zien wij de ander niet

in zijn uiteindelijke gratie

 

Om doelen te bereiken

dient hij als instrument

dat weinig waarde kent

of dat niet meer laat blijken

 

Gaan we zo niet alom

te vaak met elkander om?

Maar dit bevredigt niet

geeft veeleer verdriet

 

Als de ander doel is

vrij van ergernis

in zijn eigenheid

begint er wijsheid

in ons door te dringen

 

Hart en ziel gaan zingen

Mensen kunnen voelen

wat anderen bedoelen

kunnen dienstbaar zijn

in liefdevol bewustzijn

 

Joseph Noel Pato 1852: Dante met mededogen mediterend over

de onmogelijke liefde van Francesca da Rimini en Paolo Malatesta,

die tal van dichters en beeldende kunstenaars heeft geïnspireerd.

Dit paar blijft bijeen in de eeuwig wervelende wind van hun passie,

ook na hun onfortuinlijke dood. Te vergelijken met Romeo en Julia.

Het aangrijpende verhaal staat in de Divina Commedia, canto 5:

“De liefde die in ieder hart smeult, ontvlamde in hem door mijn

schoonheid… Liefde die alleen liefde als antwoord aanneemt, nam

mij zo hevig mee, dat hij nog altijd aan mijn zijde is, zoals je ziet.”

Deviantart

Onvoorwaardelijke liefde

 

Als er geen onvoorwaardelijke liefde is

Dan is er in de ziel een diep gemis:

Dan is het niet meer goed zoals het is

 

Als er onvoorwaardelijke liefde is

Dan kent de ziel geen diep gemis

Dan is het goed zoals het is

 

Een moment van tederheid

reikt tot aan de eeuwigheid

waarin de tijd verglijdt

2014 09 14

Rembrandt, Het Joodse bruidje, Het Mauritshuis, Den Haag

 

Waar blijft de tederheid?

 

Waar is in deze tijd

de tederheid gebleven

die de wieg is van het leven?

Raken wij de liefde kwijt

als de zon niet altijd schijnt

of als de tederheid verdwijnt?

 

Liefde komt altijd weer terug

trekt zich soms naar binnen terug

Zoals knoppen telkens weer ontluiken

komt zij telkens weer naar buiten

als haar warmte voeding geeft

aan wat in de diepte leeft

 

Als een mens de liefde dient

komt er terug wat hij verdient

Is een mens de liefde toegewijd

dan kan de ander ook de liefde kwijt

Maar kijken wij er niet naar om

dan lijken wij soms doof en stom

 

Soms voelen mensen zich verlaten

Kunnen er niet over praten

Maar als een stroom van liefde vloeit

dan worden mensen weer geboeid

Kritiek is soms vernederend

maar liefde is vertederend

 

Liefde raakt nooit kwijt

Zij bloeit op in tederheid

Ieder mens wil aandacht

waar elk kind naar smacht

Begrip voor wat hij doet

Niet voor wat hij moet

 

Ieder mens heeft levenslang

naar tederheid een diepe hang

Mensen willen niet alleen staan

liever samen door het leven gaan

in een wederzijds gevoel van tederheid

‘Zachte krachten winnen zeker op het eind’*

*Naar Henriëtte Roland Holst-Van der Schalk

 

Tederheid blijft                                  

 

Een bloem die bloeit en bloeien blijft

wanneer een donkere stapel wolken overdrijft

 

Een vonk die gloeit en gloeien blijft

waarvan de warmte koude lucht verdrijft

 

Een tere draad die mensen verbindt

man en vrouw en kind

2014 02 23

 

www.recreatief.nl

 

Tederheid

                                              

Liefde zit van binnen als een teer gevoel

Niet van buiten als een uiterlijk doel

Het kan zich uiten in een missie

een motivatie of een passie

 

In romantische bevlogenheid

diep verlangen of gedrevenheid

Maar bovenal in tederheid

kan een teer gevoel zich kwijt

 

Een stille wenk, een zacht gebaar

Een teken dat je geeft om haar

Een helpende hand bij ongerief

zegt zacht: ik heb je lief

 

Of gewoon een stil aanwezig zijn

Iemand diep in je bewustzijn

een warm hart toedragen

Antwoord op haar vragen

 

Een meelevend luisterend oor

Of gewoon: we gaan ervoor

Samengaan in een gedeeld bestaan

met het besef het gaat ons beiden aan

 

Alleen in stilte samen zijn

Samen zijn in één bewustzijn

dat zich heel gevarieerd

in ons allen reflecteert

 

Eenheid van twee tegendelen

die elkander kunnen helen

in een zacht gevoel van tederheid

uiting geven aan genegenheid

 

Die zonder woorden zegt:

wat ben je lief

en zonder dralen doet

wat je belieft

2013 11 11