Gedichten over leven en sterven en leven na de dood
Civis Mundi Digitaal #33
door Piet Ransijn
Bij het artikel Religie en zingeving voor en na de dood
Een vraag aan mijn vader 1999 06 27
In de lucht vliegen de vogels
Daarachter bewegen de wolken
Daarachter het hemelse blauw
Maar daarachter: wat zit daar nou?
Waar is mijn vader gebleven
sinds hij verdween uit dit leven?
Ik vraag aan de zon en de wind
waar ik hem vind, waar ik hem vind
Is hij versmolten met het heelal?
Of doolt zijn ziel bij de stal
waar hij tijdens zijn leven
de koeien zo vaak heeft bekeken?
Ik vraag het de vogels, de wolken
de koeien die net zijn gemolken
Ik vraag het de wind en de golven
die troostend het antwoord vertolken:
Waar hij zich ook heeft begeven
hij rust nu in vrede, heeft niet geleden
aanvaardde zijn dood als gegeven
dat onvermijdelijk hoort bij het leven
Leef in het heden
Laat het verleden
Laat hem in vrede
Leef in het heden
Dichtbij 2004 12 26 Na het heengaan van mijn moeder
Soms lijk jij zo dichtbij
dat ik je haast kan aanraken
en met je kan praten
Je kan zien, horen, voelen
zo dichtbij
Maar als ik mijn hand
naar je uitstrek
mijn blik of mijn stem
naar jou richt
tast ik in lege duisternis
waarin liefde oplicht
en waar vrede is
Zowel de dood als het leven
zijn door donkere stilte omgeven
In die stilte ben jij gebleven
de stilte voorbij dood en leven
Heengegaan maar waarheen? 2007 10 20
Waar zijn de zielen
die ons ontvielen?
Waar zijn zij heengegaan
die van ons zijn weggegaan?
Eén geworden met het Al
of ergens in het heelal?
Op verre astrale planeten
waarvan wij niet weten?
In lichtere ijle regionen
waar mensen niet komen?
Fijnstoffelijke energetische sferen
Zoals heiligen en mystici beweren?
Ergens in het eindeloze gewelf
verenigd met het diepste Zelf?
In sferen van licht opgegaan
ver van de aarde vandaan?
Of heel dichtbij, diep in ons hart
voorbij vreugde voorbij smart?
In diepe stilte en in vrede
is een soort dieper weten
een stil aanwezig en nabij zijn
in het diepst van ons bewustzijn
In diepe vrede zijn wij één
Het voelt daar niet alleen
Er is een vorm van samenzijn
in alomvattend bewustzijn
Donkere stilte 2003 10 21
De slaap is de zuster van de dood
die wonderlijke stille reisgenoot
die zwijgend als een graf
ons thuisbrengt terug naar af
Een donkere stilte omgeeft het leven
Waarom zijn wij daar niet gebleven?
Waarom zijn wij daaruit gekomen
in een leven van dolen en dromen?
Want een droom is het leven
een fluctuatie in een duisternis
waardoor het leven is omgeven
in de stille grond van al wat is
Waar een gloed in verschijnt
wanneer het ik erin verdwijnt
Een ondoorgrondelijk stille kracht
omgeeft het leven als hogere macht
Het ik is van de troon geschoven
De stilte neemt het leven over
Alles wat gezien wordt en gehoord
komt uit die wonderlijke stilte voort
Als impulsen erdoorheen gaan
blijft de stilte stil, onaangedaan
Zal het leven voortbestaan?
Hoe zal het leven verder gaan?
We weten niet waarheen
Maar in de grond is alles één
Een vogel als het zinnebeeld van de ziel die vliegt door werelden vol licht
Ons aller lot 2015 08 24
Uiteindelijk treft ons eenzelfde lot
ook als je gelooft in God
Het leven heeft een slot
Er kunnen wel verschillen zijn
in de mate van verdriet en pijn
en in de mate van bewustzijn
Wie goed geleefd heeft
om een ander geeft
en naar het goede streeft
kan terugzien op een leven
dat voldoening heeft gegeven
en vervulling van zijn streven
Wat is nu het vooruitzicht?
Gaan we naar een sfeer van licht?
Blijft dit voorlopig buiten zicht?
Of gaan we nergens heen?
Sterven we uiteindelijk alleen?
Verworden we tot afgekloven been?
Hoe zit het met de ziel en geest
Waarover je in wijze boeken leest?
Of is dit geloof voorgoed geweest?
Velen blijven desondanks gericht
Op een onuitroeibaar vergezicht
van stille werelden van licht
De visie van de wetenschap
is nu nog eng beperkt en krap
Maar weldra komt de grote stap
van de erkenning van de geest
en ziel zoals dat is geweest
in oude boeken die je leest
Er staat van alles in
dat ons vervult met zin
en aanraakt binnenin
Uit diepere subtiele lagen
zal het weten in ons dagen
als antwoord op veel vragen
De herfst van het leven 2015 09 10
De herfst komt eraan
De bloei zal weer vergaan
Vermoeid zie ik het aan
Wat is er nog gebleven
Van het bloeiende leven?
Wat valt nog na te streven?
De regen spoelt de zomer weg
De kippen raken van de leg
Wie hoort nog wat ik zeg?
Daarom schrijf ik mij te pletter
Maar wie leest nog mijn letters?
Klinkt het misschien ketters?
Zoals een dolend dromend kind
als een dwarrelend blad in de wind
zijn weg wel ergens vindt
Zo vindt wat ik doe en wat ik zeg
ook ooit wel ergens zijn weg
als ik mijn daden in Gods handen leg
Wie of wat hij ook mag zijn
Een niet te vatten bewustzijn
waarin wij leven bewegen en zijn* *Handelingen van de apostelen 17:28
Laat mij maar schrijven
soms wat overdrijven
opdat ons bij mag blijven
dat een grondeloos bewustzijn
bron en zin en doel kan zijn
van wat wij doen en zijn
Het leven met zijn beklemming
zijn sleur en zijn gewenning
vindt per slot zijn bestemming
in een omvattend bewustzijn
waarin wij leven bewegen en zijn
en soms in een glimp van bewust zijn
Afscheid van een geestverwant 2007 09 15
Jij lijkt bij ons vandaan gegaan
een eindeloze stilte ingegaan
Je werd die stilte, bent die stilte
In stilte zijn we bij jou in die stilte
Zoals een stem wegsterft
in een eindeloze verte
ben jij gestorven in de stilte
en te vinden in die stilte
Tot jouw voltooid verleden behoren
je talloos veel dankbare contacten
je vernieuwende bezielende gedachten
je inspirerende daden en woorden
In wezen heel dichtbij in stilte gehuld
eindeloos en vrij en in je Zelf vervuld
één geworden met de stilte Zelf
Die stilte is je wezenlijke Zelf
Je Zelf is tot zichzelf gekomen
Niets heb je meegenomen
Alles heb je achtergelaten
Je droeg je lot blij en gelaten
Tijdens je voltooide bestaan
heb je heel erg veel gedaan
heel veel voor anderen betekend
die niet op dit einde hadden gerekend
Een bloeiende boom, opeens geveld
dodelijk ziek, je dagen waren geteld
Dagen van consternatie
Dagen van acceptatie
Voor anderen vaak moeilijke dagen
Voor jou wellicht verlichte dagen
Het leven waarin je zoveel hebt gegeven
heb je gekregen en weer teruggegeven
Het was een prachtig geschenk
waar menigeen geregeld aan denkt
De tijd die ons rest 2015 08 29
We zijn misschien maar
korte tijd nog bij elkaar
Broers zijn omgekomen
Zwagers opgenomen
Bij een auto ongeluk
hadden we geluk
De tijd die ons nog rest
doen wij dus ons best
van zaken die ons raken
het beste te maken
Er rest ons een beperkte tijd
voor nog een beetje tederheid
Opeens kan alles anders zijn
Opeens kan het voorbij zijn
Maar de kans is klein
Voorlopig zullen we er zijn
Maak van elk moment
dat je er nog bent
wat ervan te maken is
al is er heel veel mis
Schenk iedereen vergeving
een beetje liefde en vertedering
Ook als het ons niet meeviel
En leef met hart en ziel
vanuit de diepste lagen
die ons altijd dragen
Niet vanuit emotie
maar vanuit devotie
in toegewijd bewustzijn
vanuit het essentiële zijn
Voorbij dit leven 2014 08 04
Extremen van het leven
heb ik meegemaakt
met vrees en beven
heeft het mij geraakt
De dood is ook nabij gekomen
Heeft mij nog niet meegenomen
Twee broers zijn omgekomen
Soms zie ik ze dromen
Toen ik liefst naar bed wilde gaan
is mijn vader heel vroeg opgestaan*
Het was al licht om hem heen
terwijl de zon nog niet scheen
Waar zijn zij nu gebleven?
Leiden zij nu een geestelijk leven?
Een etherisch of astraal bestaan
vrij van verval, verwording en vergaan?
Toen ik droomde was het echt
Heb ik toen mijn grens verlegd?
Is mij toen een glimp gegeven
van voorbij dit aardse leven?
*Hij stierf ooit ’s morgens vroeg toen het licht werd
Daarover ging een droom
Levende doden 2014 09 06
Familiedag op de boerderij waar opa en oma woonden
Al die dierbare mensen
die dood zijn gegaan
Wat waren hun wensen?
Wat hebben ze gedaan?
Al die grote geleerden
Wat ze ook schreven
Wat ze ook beweerden
wat hebben we eraan
in het gewone leven?
Als je dood bent
niemand je meer kent
ben je overgegaan
Ogenschijnlijk
in een niet bestaan
of in een dodenrijk
Of leven we voort
door een nauwe poort
naar een dodenrijk
buiten ons bereik
een ander gebied
dat niemand ziet?
Waar zielen levend zijn
in gradaties van bewustzijn
Waar zij hun leven verwerken
aan zichzelf moeten werken
Of zijn zij een terugkeer
naar de aardse sfeer
aan het voorbereiden
aan gene zijde
van de ruimtetijd
in het licht der eeuwigheid?
Waar de ziel of de geest
in diepe stilte geneest
van de aardse kwetsuren
die hij had te verduren
Waar zij hun lessen leren
in hogere hemelse sferen
De non-lokale ruimtetijd
ligt buiten ons bereik
Soms dringen flitsen binnen
van voorbij de zinnen
Enkele mensen beweren
dat zij communiceren
met hun dierbare doden
Piëteit is hier geboden
Laat hen rusten in vrede
Gedenk hen in gebeden
Opdat de kosmische zegen
mag rusten op hun zielenleven
