Voor een profeet die stokbrood eet: reactie op de biografie van Jan de Boer, besproken in nr 37
Civis Mundi Digitaal #38
door Piet Ransijn
Voor een profeet die stokbrood eet 2016 05 25 Bij lezing van de gelijknamige autobiografie van Jan de Boer
Maatschappelijk betrokken
voortdurend aan het knokken
in een nimmer aflatende strijd
voor medemenselijkheid
Daarbij is hij beslist
geen linkse activist
Dit wordt door hem betwist
Wel een linkse socialist
Hij zoekt niet zijn gelijk
uit principe onafhankelijk
en is ook heel sociaal
vanuit het gelijkheidsideaal
Dat steeds onhaalbaar lijkt
omdat een ieder zich verrijkt
ten koste van de armen
onbewogen door erbarmen:
Ikke eerst en dan de rest
Zelfverrijking op zijn best
Wanneer je deelt is dat oké
pikt iedereen een graantje mee
Maar excessieve zelfverrijking
lijkt een ziekelijke afwijking* *Zie Joris Luyendijk, Dit kan niet waar zijn: onder bankiers
Veel psychopaten willen macht
meestal niet op eigen kracht
Anderen zijn daar dan de dupe van
Het lijkt soms wel een duivels plan
In pathologische structuren* *Zie Emile Durkheim, Les regles de la methode sociologique,
krijgen zwakkeren het te verduren III Regels voor het onderscheid tussen het normale en pathologische
Als iedereen wordt uitgebuit *Zie Étienne de La Boétie,Discours de la servitude volontaire ou le Contr’un
Dat komt dan bij de zwaksten uit
als kinderen van de rekening
de sluitpost van vereffening
Het gaat om een gezonde staat
waar niemand aan de kant staat
waarin mensen elkander versterken
waar iedereen aan mee kan werken
Ook in arme landen werk creëren
of de mensen werken leren
zodat er geen vluchtelingen
meer naar onze banen dingen
Zo’n visie denkt aan iedereen
niet aan de eigen groep alleen
Want alles hangt met alles samen
Dat kan de wetenschap beamen
Niets onder het hemelgewelf
staat volkomen op zichzelf
Een integrale kosmische visie
verdient de meeste fiducie
Het komt uiteindelijk toch aan
op de samenhang van het bestaan
Het geheel is niet een som van delen
Het Ene drukt zich uit in het vele
Het Ene dat ons in de diepte draagt
en onze inzet en devotie vraagt
voor een evenwichtige samenleving
een basis voor duurzame overleving
Een diepe liefde Voor Jan, 2016 05 28
Na lezing biografie van Jan de Boer, besproken in Civis Mundi nr 37
Gedragen door een diepe liefde binnenin
maakte hij in het buitenland een nieuw begin
Ergens in een ruig verstilde wildernis
oversteeg en heelde hij een diep gemis
Wat hem het dierbaarst was in zijn bestaan
was onontkoombaar van hem weggegaan
geweken in een onbegrijpelijke nood
opeens verdwenen door de dood
Welke mensen zijn je dan nog lief?
In een desolaat en donker perspectief
Een allesverterend diepgevoeld gemis
dat in geen woorden te beschrijven is
Als je zo je meest geliefden kwijt raakt
en van je leven weer iets nieuws maakt
dan moet je wel gezegend zijn
met een onvernietigbaar bewustzijn*
Een onuitsprekelijke liefde binnenin
maakt steeds weer een nieuw begin
Al hetgeen verdriet deed en hem griefde
wordt gelouterd door een diepe liefde
*”To him overcome by compassion,
full of sorrow, his eyes distressed
and fulled with tears, Lord Krishna spoke these words:
“Yield not to unmanliness… Stand up, O scorcher of enemies!...
Wise men grieve neither for the dead nor for the living.
There never was a time that I was not, nor you,
nor all these rulers of men. Nor will there ever be
a time when all of us shall cease to be…
The unreal has no being; the real never ceases to be…
Know that to be indeed indestructible, by which all this is pervaded…
One sees him as a wonder, another speaks of him as a wonder…
Having gained equaminity in pleasure and pain, in gain and loss,
In victory and defeat, then come out to fight…
The resolute state ofm the intellect does not arise
in the mind of those who are deeply attached
to enjoyment and power and whose thought
is captivated by flowery words.
Be freed form duality, ever firm in purity,
Independent of possessions, possessed of the Self…
He whose mind is unshaken in the midst of sorrows,
Who amongst pleasures is free from longing,
From whom attachments, fear and anger have departed,
He is said to be a sage of steady intellect.
In ‘grace’ is born an end to all his sorrows.
Indeed, the intellect of the man of exalted consciousness
Soon becomes firmly established.
He whom all desires enter as waters enter the ever-full
and unmoved sea attains peace.”
Bhagavad Gita, vertaling Maharishi Mahesh Yogi II-1, 11, 12, 16, 17, 29, 38, 44, 45, 56, 65, 70