Merkel, het Duitse paard van Troje
Civis Mundi Digitaal #40
door H. Bruins
Wanneer Angela Merkel in Civis Mundi wordt geprezen om haar politieke moed, historisch inzicht en visie en als voorbeeld wordt gesteld voor anderen in West Europa dan vraagt dat om een weerwoord. Bijna had ik geschreven: dan is er iets aan de hand met Civis Mundi. Want dit blad en zijn hoofdredacteur hebben zich in de afgelopen decennia altijd opgeworpen als verdedigers en apologeten van de westerse liberale waarden.
De islam is een strenge en sterke godsdienst, in die zin dat het zijn gelovigen niet toestaat concessies te doen inzake de levensstijl die het geloof voorschrijft. Dat is geen waardeoordeel maar een feit dat we overal waar moslims leven bevestigd zien. Kortom, integratie van moslims, in de zin van aanpassing aan de westerse normen en waarden is niet aan de orde. Voeg daarbij de kinderrijkdom van de moslims en we zien op de lange duur dat de westerse cultuur ten onder gaat. Dat is geen proces van enkele tientallen jaren maar van een paar eeuwen. Ver weg? Dat zullen wij inderdaad niet meer meemaken maar politiek is vooruitzien en wij worden geacht verantwoord te handelen waar het gaat om de samenleving voor onze kleinkinderen. Tenminste, wanneer we de westerse cultuur de moeite waard achten om te behouden. Bij velen ter linkerzijde mag daaraan worden getwijfeld. De weg-met-ons bacil zit diep, ook al zijn velen zich daarvan niet bewust. Ik bedoel, wat de effecten zijn op lange termijn voor onze samenleving wanneer we de poorten blijven openzetten voor mensen die onze cultuur vreemd zijn. Wat zwaar aangezet, maar in essentie waar: we graven ons eigen graf.
Terug naar Merkel. Het is opmerkelijk, eigenlijk nauwelijks te bevatten dat juist de CDU, een conservatieve volkspartij, de islam welkom heet en als horende bij Duitsland benoemt. De opkomst en groei van de AfD moet voor een groot deel verklaard worden uit de opstelling van Merkel en de gedaanteverwisseling van de CDU inzake het immigratiedebat. Merkel is standvastig en moedig, zo wordt gezegd. Maar wie het politieke bedrijf kent weet toch dat toegeven dat je fout zat betekent dat je moet aftreden. Zo werkt politiek. Merkel moet wel vasthouden aan de eerder ingezette koers ook al krabbelt ze stapje voor stapje terug. De deal met Turkije wijst daar op en het terugsturen van migranten eveneens. Maar moedig en wijs? Het zou moedig zijn toe te geven dat ze fout zat met haar welkomstcultuur en dat ze zou aftreden. Maar Merkel is een carrièrevrouw met veel ambitie en weinig visie. In Duitsland is het werkwoord merkelen ontstaan, dat staat voor geen beslissing nemen, eerst naar anderen luisteren en dan een soort Grootste Gemene Deler formuleren als besluit.
En Civis Mundi stelt deze bondskanselier, die een politiek bedrijft die de westerse liberale cultuur op lange termijn zal ondermijnen als voorbeeld. Opmerkelijk, op zijn minst.