Vluchtelingenstromen naar Europa. Einde van het Europese humanisme?

Civis Mundi Digitaal #44

door Lidwien Schuitemaker

Ongelimiteerde toelating

Migratie is zo oud als de mensheid. In hun zoektocht naar voedsel verspreidde de mens zich over de hele wereld, heersers veroverden met hun legers vreemde volkeren en gebruikten de overwonnenen als slaven, handel verbond verschillende werelddelen met elkaar, industrialisatie dreef de bevolking van het platteland naar de steden, oorlogen en politieke omwentelingen veroorzaakten grote groepen vluchtelingen. Als gevolg van de Russische Burgeroorlog en revolutie raakten anderhalf miljoen mensen op de vlucht; de Eerste Wereldoorlog veroorzaakte miljoenen ontheemde Europeanen; in 1942 telde Europa door de Tweede Wereldoorlog 21 miljoen daklozen en ontheemden.

Nieuw aan de migratie van tegenwoordig zijn de enorme aantallen migranten in korte tijd en de trek vanuit arme naar rijke landen. Vroeger was reizen alleen weggelegd voor een kleine elite. Nieuwe vervoersmiddelen, stijging van de productie en een explosieve groei van de wereldbevolking hebben ervoor gezorgd dat steeds grotere groepen, ook in arme landen, mobieler zijn geworden en in de gelegenheid zijn naar rijkere landen te trekken. Volgens schattingen van de Verenigde Naties (VN) bestond de wereldbevolking in het jaar nul uit niet meer dan 300.000 mensen, in het jaar 1900 uit 1,65 miljard, terwijl zij in 2011 uitgroeide tot 7 miljard.

Sinds de zomer van 2015 ziet Europa zich geconfronteerd met grote vluchtelingenstromen uit het Midden-Oosten, Azië en Afrika. Tussen augustus 2015 en het voorjaar van 2016 kwamen alleen naar Duitsland naar schatting anderhalf miljoen vluchtelingen en de vluchtelingenstromen uit deze gebieden blijven groeien. Directe oorzaak van deze plotselinge groei is het groene licht dat bondskanselier Merkel gaf, door alle vluchtelingen in Duitsland welkom te heten en geen bovengrens te hanteren voor het aantal op te nemen vluchtelingen. Terwijl Duitsland al een groot aantal migranten en vluchtelingen herbergt. Van de 80 miljoen Duitsers is naar schatting 10%, 8 miljoen, van andere afkomst.

Ook voor de rest van de rijke landen geldt dat het aantal migranten ten opzichte van de eigen bevolking sterk toeneemt. Volgens cijfers van de VN is tussen 1960 en 2010 de bevolking van armere gebieden met 3,85 miljard gegroeid, de bevolking van de rijkere gebieden groeide in diezelfde periode maar met 324,5 miljoen. De 92 miljoen migranten die in deze periode vanuit de armere naar de rijkere gebieden emigreerden bedroeg 2% van de bevolkingsgroei van de armere gebieden en 28% van de bevolkingsgroei van de rijkere delen. De Europese Unie heeft een totale bevolking van 500 miljoen op een wereldbevolking van 7,5 miljard. Van deze 7,5 miljard mensen behoren ongeveer 5 miljard tot de armen, de potentiële groep economische migranten.

De politiek linkse partijen in de Europese Unie vinden dat vanuit humanistische overwegingen en gelet op de inhoud van de mensenrechtenverdragen iedere vluchteling binnengelaten moet worden. De christelijke en liberale partijen verzetten zich in het verleden fel tegen toelating van grote groepen vluchtelingen, maar schaarden zich wel achter de Merkel-politiek van ongelimiteerde toelating. In de praktijk betekent dit het binnenlaten van honderden miljoenen vluchtelingen in de komende jaren. Volgens cijfers van de Verenigde Naties telt de wereld op dit moment 60 miljoen mensen op de vlucht. In Afrika zijn 100 miljoen migranten onderweg richting Europa, en ook de vluchtelingenaantallen in Azië en het Midden-Oosten groeien. De extreemrechtse partijen verzetten zich met nationalistische leuzen tegen toelating van vluchtelingen en eisen een verbod op toelating van moslim-vluchtelingen.
Als de migratie naar Europa in dit tempo blijft doorgaan en de tendens van afname van de Europese bevolking verder doorzet, zal dit de huidige bevolkingssamenstelling drastisch verstoren en veranderen. Er zijn parallellen te zien met hoe het het Romeinse Rijk uiteindelijk verging. Dit wereldrijk ging aan haar eigen welvaart en bevolkingskrimp ten onder, het werd onder de voet gelopen door volkeren uit omliggende gebieden die het niet langer in bedwang kon houden. Dat de mannen van de omringende volken door de Romeinse heersers gebruikt waren voor hun legers, richtte zich uiteindelijk als een boemerang tegen henzelf. Zij maakten zich de Romeinse bewapeningstactieken en strategieën eigen en pasten die toe tegen de Romeinen.

 

Mensenrechten- en vluchtelingenverdragen als gronden voor asielrecht

De wereld kent een aantal belangrijke mensenrechten- en vluchtelingenverdragen: de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, opgesteld door de Verenigde Naties in 1948; het VN Vluchtelingenverdrag uit 1951; het door de VN opgestelde Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten (IVBPR) uit 1976; het Verdrag van Genève uit 1951 met betrekking tot de status van vluchtelingen en de hieraan toegevoegde protocollen van New York uit 1967; het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden (EVRM) uit 1953; het VN Anti-Folterverdrag uit 1984; mensenrechtenverdragen in verschillende werelddelen, et cetera. Een aantal ontwikkelingen hebben geleid tot het ontstaan van deze internationale verdragen: arbeidsmigratie onder invloed van industrialisatie; toenemende mobiliteit, groeiende vluchtelingenstromen en sociale strijd. De bourgeoisie bevocht samen met boeren en lijfeigenen kerk en adel en verwierf meer macht en een aantal burger -en politieke rechten, de arbeiders in de geïndustrialiseerde landen bereikten met hun vaak bloedige strijd tegen de bourgeoisie een aantal sociale en economische rechten.

Het huidige vreemdelingenrecht in de EU-landen en de internationale vluchtelingenverdragen regelen tot in detail toegang en verblijf van migranten en vluchtelingen. Gronden voor verlening van asiel aan vluchtelingen zijn gegronde vrees voor vervolging wegens ras, godsdienst, nationaliteit politieke overtuiging of het behoren tot een bepaalde maatschappelijke groep. Sociale en economische rechten, bijvoorbeeld het recht op werk, het recht op een bestaansminimum en op gezondheidszorg, zijn in deze wetten en verdragen niet erkend als gronden voor asielrecht.

 

Organisatie achter vluchtelingeninvasie

Het grootste deel van de vluchtelingen kiest niet vrijwillig voor het verlaten van zijn geboortegrond, maar wordt hiertoe gedreven door oorlogen, onleefbaarheid als gevolg van klimaatveranderingen en economische armoede. Het aantal oorlogen is de afgelopen decennia sterk toegenomen. Begin jaren 80 waarschuwde het Internationaal Instituut voor Vredesonderzoek in Stockholm (SIPRI) voor een forse toename van het aantal gewapende conflicten in Afrika, als gevolg van intensieve wapenhandel van de rijke landen met regimes op dit continent. Op dit moment is bijna geen Afrikaans land zonder gewapende conflicten. Militair ingrijpen in binnenlandse conflicten van andere landen is sinds 2001 verdubbeld. Wapenexporten van de rijke landen naar het Midden-Oosten; de Amerikaanse invasie in Irak in 2003; inmenging in de oorlog in Irak en Syrië door onder andere de VS, West-Europa, Canada, Australië en Rusland; wapenleveranties aan Iran en Saoedi-Arabië voor hun oorlog in Jemen, en wapenhandel van de internationale grootmachten met zogenaamde rebellengroepen, waaronder IS (Islamitische Staat) hebben ertoe geleid dat het hele Midden-Oosten ontwricht is geraakt en hier tientallen miljoenen mensen ontheemd en op de vlucht zijn. De Amerikaanse oorlog tegen de extreme moslimbeweging Taliban in Afghanistan sinds 2001 heeft ertoe geleid dat de Taliban een groot deel van Afghanistan en Pakistan in haar macht heeft gekregen en dat miljoenen Afghanen en Pakistani daardoor naar Europa vluchten. Klimaatverandering, armoede en corrupte regimes in Afrika ontnemen honderden miljoenen Afrikanen een menswaardig bestaan. Dit zorgt voor grote vluchtelingenstromen vanuit dit continent richting Europa.

Via twee hoofdroutes, de Balkanroute en de Middellandse Zee, bereikten de afgelopen paar jaren miljoenen migranten West-Europa. Achter deze vluchtelingeninvasie zit een organisatie van mensensmokkelaars, vervalsers van identiteitsbewijzen, fabrikanten van boten, zwemvesten en andere benodigdheden, en woekeraars die geld uitlenen voor de overtocht. Organisaties van rijke Amerikaanse zakenlui, onder wie George Soros, verspreiden onder de vluchtelingen handleidingen hoe je in de EU-landen de grootste kans maakt op asiel en zorgen voor financiering van de overtocht. Dankzij deze op grote schaal geplande operaties ziet de Europese Unie zich geconfronteerd met miljoenen migranten, die voor een groot deel zonder identiteitspapieren en via illegale grensovergangen binnenkomen dankzij de Merkelpolitiek van ongelimiteerde opname van migranten (“Wir schaffen das”).

Om hier paal en perk aan te stellen hebben een aantal Balkanlanden onder protest van de EU-leiding hun illegale grensovergangen met hekken afgesloten, maar de stroom vluchtelingen richting EU blijft doorgaan. Vooral via de Middellandse Zee, die inmiddels bezaaid ligt met duizenden lijken van vluchtelingen die de overtocht in de gammele boten van louche bendes niet hebben gehaald. Diegenen die Europa wel bereiken, zijn vaak jarenlang met handen en voeten gebonden aan het terugbetalen van hun schulden aan woekeraars die de achtergebleven familieleden gegijzeld houden. De rijke heeft hiervan geen last, hij kan verblijfsvergunningen en nationaliteiten van EU lidstaten kopen. Elke lidstaat hanteert hiervoor zijn eigen tarieven en voorwaarden.

 

Waarom laat de EU-top massaal vluchtelingen toe?

Waarom laat de politieke top van de EU massaal vluchtelingen binnen en beschermt zij haar buitengrenzen niet tegen de ongecontroleerde migratie waar zij voorheen zo sterk tegen was? Waarom stimuleert zij op deze manier criminele en illegale mensenhandel, levensgevaarlijke overtochten, en destabiliseert zij Europa? Het lijkt erop dat bepaalde toppolitici van de EU een voor de VS gunstige politiek uitvoeren. Economische en sociale destabilisatie van de Europese Unie betekent immers meer macht en winst voor de VS, in het belang van bepaalde kapitaalsgroepen in de VS, niet in het voordeel van de Europese burgers. Massale toelating van migranten is ook voor bepaalde bedrijven in de Europese Unie lucratief, omdat illegale en legale vluchtelingen op den duur een reservoir zijn van goedkope arbeidskrachten voor het bedrijfsleven en de lonen drukken van andere werknemers. Onderdak, onderwijs en andere hulp aan vluchtelingen is sinds enkele jaren in de EU grotendeels geprivatiseerd, waaraan bouwfirma’s en andere partijen flink geld verdienen. De EU-overheden hebben hun staatskassen open gezet voor uit de grond gestampte, louche private bedrijven. De Duitse overheid heeft voor de komende vijf jaar jaarlijks 20 miljard euro begroot aan uitgaven voor asielzoekers. Beveiligingsfirma’s expanderen dankzij de verspreide angst voor terrorisme. Om IS te ‘bestrijden’ stimuleert de politiek met wapenexporten de bewapeningsindustrie en levert op grote schaal wapens aan extreme moslims die als vluchtelingen naar Europa komen. De laatste jaren zijn de orders voor de wapenindustrie enorm gestegen. Volgens gegevens van SIPRI groeide de wapenexport van de rijke landen de afgelopen vijf jaar met 8%, die van de VS groeiden met 21% ten opzichte van de vier jaren daarvoor. De wapenimporten van het Midden-Oosten stegen met 86%.

 

Destabilisatie EU

De vluchtelingenstromen hebben grote gevolgen voor de Europese bevolking. In Nederland krijgen asielzoekers met verblijfsvergunning een voorkeursbehandeling met betrekking tot het krijgen van een woning en werk, terwijl Nederlanders in de grote steden gemiddeld negen jaar op een huurwoning moeten wachten en de werkloosheid onder jongeren en ouderen hoog is. De kosten voor de opvang en integratie van asielzoekers worden via de staatskas verhaald op de burgers. De onder het mom van financiële crisis sinds 2008 extra geplukte Europese bevolking ervaart de vluchtelingen als een bedreiging en stemt massaal op nationalistische partijen die ontmanteling van de EU en van de euro als oplossing voorspiegelen. Deze partijen wakkeren de haat aan tegen buitenlanders, met name moslims, en worden mede gefinancierd door de VS en Rusland, die belang hebben bij een verzwakte EU.

Onvrede over het gebrek aan werk en betaalbare woonruimte, loonkortingen, verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd, de afbouw van sociale voorzieningen en van rechten en angst voor buitenlanders heeft er in Groot-Brittannië toe geleid dat de bevolking voor uittreding uit de Europese Unie stemde. Als beloning voor ondersteuning van de campagne voor Brexit hebben beursspeculanten aan het gokken op Brexit in één dag wereldwijd 3000 miljard euro verdiend.

Een groot deel van de asielzoekers dat de EU-landen binnenkomt heeft als economisch vluchteling geen recht op asiel. Deze vluchtelingen moeten volgens de wet worden teruggestuurd naar het land van herkomst, maar in de praktijk gebeurt dit nauwelijks omdat de herkomstlanden hen weigeren terug te nemen of hun nationaliteit onbekend is. Een deel van de economische vluchtelingen strijkt de vertrekpremies op waarmee overheden terugkeer stimuleren en probeert daarna opnieuw binnen te komen, een ander deel belandt in de illegaliteit en criminaliteit. In Duitsland zijn sinds de komst van anderhalf miljoen vluchtelingen 500.000 van hen in de illegaliteit verdwenen. Het aantal inbraken, verkrachtingen, zakkenrollers en drugsdealers is sindsdien sterk gestegen. De pers in de Europese landen heeft van de politiek de opdracht gekregen over dit soort misstanden zoveel mogelijk te zwijgen. Onduidelijk is hoeveel van de migrantenmassa’s die Europa de laatste jaren bereiken werkelijk vluchteling zijn, waarvoor zij zich uitgeven. De meesten weigeren zich te laten registreren in het land van binnenkomst en eisen een doortocht naar Duitsland, Zweden of Nederland.

In de stroom vluchtelingen verschuilen zich terroristen, die voor verschillende aanslagen hebben gezorgd in Frankrijk, België en Duitsland. Als reactie hierop heeft de Franse regering de noodtoestand afgekondigd, die zij steeds verlengt. Ook in andere Europese landen worden de beveiligingsmaatregelen opgeschroefd en leeft de bevolking in een sfeer van permanente dreiging. Toenemende bevoegdheden voor veiligheidsdiensten, politie en justitie brengen de burgerrechten in gevaar. De stap naar invoering van een soort dictatuur wordt steeds kleiner. De nieuwe Amerikaanse regering onder leiding van Trump speculeert hierop met zijn record aan presidentiële decreten, door de rechterlijke macht belachelijk te maken en de pers af te schilderen als bolwerk van leugenaars.

 

Gevolgen van de toevloed van vluchtelingen uit veelal moslimlanden

De toevloed van vluchtelingen uit overwegend moslimlanden verstoort naast het economische ook het culturele evenwicht in de Europese Unie. West-Europa kent een traditie van verworven burgerrechten, politieke rechten en sociaal-economische rechten, tot stand gekomen in een eeuwenlange moeizame en gevaarlijke strijd tegen de macht van de kerk, de adel en de rijke bourgeoisie. Dit leidde tot een weliswaar niet volledige maar toch fundamentele scheiding van kerk en staat, tot een democratisch staatsapparaat dat tenminste een minimum aantal rechten van burgers garandeert en tot bevrijding van de wetenschappen uit het keurslijf van kerkelijke dogma’s. Macht en recht blijven ook in West-Europa aan elkaar gekoppeld (wie de rijkdom bezit, bezit de macht en het recht), maar de burgers hebben hierbinnen een bepaalde rechtszekerheid bereikt. Man en vrouw zijn voor de wet gelijk, marteling en lijfstraffen zijn verboden, iedere burger is vrij in het al dan niet aanhangen van een geloofsovertuiging,  … .

De moslimlanden waaruit het merendeel van de vluchtelingen afkomstig zijn, hebben een heel andere geschiedenis en traditie dan de West-Europese. In veel Afrikaanse landen zijn dictatoriale corrupte regimes aan de macht, in het Midden-Oosten extreme geestelijken en sjeiks. Een aantal van deze moslimstaten is gegrondvest op de islam, gebaseerd op de Koran en op de Soenna waarin het leven van Mohammed is opgetekend. De Koran is een verzameling zeer algemene verzen die voor verschillende uitleg vatbaar zijn en de Soenna biedt evenmin houvast voor een eenduidige uitleg. Het islamitisch recht, de shariawetgeving, is op deze onduidelijke bronnen gebaseerd en per land verschillend, afhankelijk van hoe religieuze schriftgeleerden en heersers de Koran uitleggen en in wettelijke regels omzetten. Ondanks verschillende interpretaties vertoont het islamitisch recht in de verschillende moslimstaten een aantal fundamentele overeenkomsten: ongelijkheid van man en vrouw voor de wet; strafbaarheid van homofilie, waarop in veel landen de doodstraf staat; geen erkenning van de scheiding tussen kerk en staat; het toestaan van lijfstraffen (bijvoorbeeld zweepslagen, hand afhakken en steniging) en de onmogelijkheid om afstand te doen van het moslimgeloof. Toch konden bijna al deze landen de internationale mensenrechten-en vluchtelingenverdragen ratificeren dankzij uitzonderingsclausules: deze verdragen zijn voor moslimlanden geldig voor zover niet in strijd met de sharia en de Koran.

De meeste bepalingen in de sharia zijn in strijd met de in de internationale verdragen vastgelegde mensenrechten. Het westers recht kunnen moslims niet erkennen, omdat dit in strijd is met de sharia en de Koran waaraan zij trouw moeten zijn. Het gevolg hiervan in Europa is een parallelle rechtspraak van moslimgemeenschappen die de democratische verworvenheden bestrijden. Doen zij dit niet dan voldoen ze niet aan de eisen van hun geloof. De Europese politici denken de kloof tussen de leefwijze van moslimlanden en Europeanen te kunnen overbruggen door migranten een integratiecursus te geven.

In het westen willen moslimgemeenschappen de sharia hanteren en beroepen zich hierbij op het recht op vrijheid van godsdienst, dat als mensenrecht in de internationale verdragen is verankerd. Zelf erkennen zij vrijheid van godsdienst niet als algemeen recht. Op het verlaten van het moslimgeloof staat in veel landen de doodstraf en andersgelovigen moeten een speciale belasting betalen of zich bekeren. Doen zij dit niet dan mogen zij volgens de islamitische wetgeving worden gedood. Niet-gelovigen mogen onmiddellijk worden gedood. Het recht op vrijheid van godsdienst wordt in de Europese Unie inmiddels zo gebruikt dat onder dit mom allerlei zaken worden gepraktiseerd en toegestaan die in strijd zijn met de overige mensenrechten.

 

Besluiteloze en tegenstrijdige migratiepolitiek van de EU

De politiek van ongelimiteerde toelating van moslimmigranten, het voorschrift dat de media de spanningen en misstanden die deze toelating tot gevolg heeft moeten negeren en bagatelliseren, en de sfeer van onbeperkte tolerantie die bijna als een gebod de burgers wordt ingeprent, zorgen sluipend voor afzwakking van de gebruiken en verworven burgerrechten in Europa. Ouders die hun dochters in het land van herkomst laten besnijden worden niet hard vervolgd in Nederland; zich links noemende politieke partijen keren zich tegen een boerkaverbod; er gaan stemmen op christelijke feesten te hernoemen; om geen aanstoot te geven aan moslims wordt gepleit voor het terugdringen van bloot in reclames; gediscussieerd wordt over de erkenning van kindhuwelijken wanneer deze zijn gesloten voor binnenkomst in Europa; het toepassen van de sharia in moslimgemeenschappen in Europa wordt oogluikend toegestaan; de inhoud van het godsdienstonderwijs in de moskeeën wordt niet gecontroleerd, … .

De globalisering van de productie van goederen, van kapitaalsstromen, handel, communicatie, vervoer, wetenschap en migratie botst met de soevereiniteit van de nationale staten. De problemen die deze globalisering met zich meebrengt (ongelijke verdeling van rijkdom, werkloosheid, slechte arbeidsomstandigheden, vervuiling, klimaatverandering, oorlogsdreigingen, corrupte regimes) kunnen vanwege hun schaal en gevolgen alleen internationaal effectief worden opgelost. De besluiteloze en tegenstrijdige migratiepolitiek van de EU illustreert de onwerkbaarheid van het gebrek aan politieke eenwording. De Europese Unielanden zijn ondanks talloze vergaderingen, conferenties en debatten niet in staat gezamenlijk de migratiegolf in goede banen te leiden. Merkel spoort eigenmachtig miljoenen migranten aan om als vluchteling naar Europa te komen, en probeer via dwingende EU verordeningen deze vluchtelingen te verdelen over alle lidstaten, die dit niet uitvoeren. Merkel sluit als vertegenwoordiger van het machtigste en rijkste EU-land namens de EU de deal met Turkije dat dit land de doorreis van miljoenen vluchtelingen naar de Europese Unie tegenhoudt in ruil voor 6 miljard euro vluchtelingenhulp. Sindsdien chanteert Turkije regelmatig de Europese Unie met het doorlaten van vluchtelingen. (Soortgelijke deals als met Turkije sluit de EU met Afghanistan, Marokko, Tunesië en Libië, dat geen nationaal regering meer heeft en waar IS een belangrijke rol speelt in mensensmokkel en de organisatie van de levensgevaarlijke overtocht van honderdduizenden vluchtelingen via de Middellandse Zee.) Balkanlanden plaatsen onder protest van de andere lidstaten hekken langs hun grenzen om massale illegale grensovertredingen in te dammen. Gezamenlijke controle van de buitengrenzen faalt.

De verdeeldheid binnen de EU en de besluiteloosheid zijn toegenomen sinds bepaalde politieke en financiële groepen met succes hebben voorkomen dat de EU een solide grondwet kreeg als stap naar politieke eenwording. Het aantal lidstaten groeit, maar hun vetorecht legt besluitvormingsprocessen lam. Het Europees parlement heeft weinig te zeggen en in wat zij besloten heeft hebben de nationale parlementen vaak het laatste woord. De financiële crisis en de toestroom van migranten hebben de EU verder verzwakt, in het voordeel van bepaalde kapitaalsgroepen in de Verenigde Staten en van de religieuze machthebbers in het Midden-Oosten, die via de moslimvluchtelingen, moskeeën en scholen in de Europese Unie steeds meer invloed krijgen. Dankzij de financiële crisis is de kloof tussen arm en rijk vergroot,1% van de wereldbevolking heeft nu 99% van al het bezit in handen. In plaats van te investeren in productieve sectoren vergroten en verhevigen de belangrijkste kapitaalsgroepen het aantal gewapende conflicten, en zetten zij hun steun aan corrupte en dictatoriale regimes voort. Dit veroorzaakt een toenemende groei van de migratiestromen vanuit de arme landen naar Europa, dat voor arme Afrikanen, Aziaten en het Midden-Oosten steeds bereikbaarder wordt.

 

Humanisme of ontmenselijking?

Het huidige vluchtelingenprobleem is deels een probleem van het Midden-Oosten, waar door ontwrichting van Irak, Syrië en Jemen tientallen miljoenen mensen op de vlucht zijn. De rijke Arabische oliestaten weigeren Arabische vluchtelingen op te nemen, maar zijn wel medeveroorzakers van de vluchtelingenstromen. Saoedi-Arabië en Iran vormen de spil van de wapenhandel vanuit de VS en Europa naar het Midden-Oosten. Beveiliging van de buitengrenzen en opvang van vluchtelingen uit het Midden-Oosten in de eigen regio, met hulp vanuit de hele wereld, is op korte termijn de enige manier om de Europese Unie te ontlasten, en te voorkomen dat zij door miljoenen vluchtelingen onder de voet wordt gelopen. Hetzelfde geldt voor de vluchtelingenstromen uit Afrika. Opvang in de eigen regio voorkomt dat vertwijfelde en weerloze vluchtelingen in handen vallen van criminele smokkelbendes, en hun leven op het spel moeten zetten tijdens een levensgevaarlijke overtocht. Opvang in de eigen regio betekent ook dat met de beschikbare financiële middelen veel meer gedaan kan worden voor de vluchtelingen dan in Europa, waar alles veel duurder is.

Een groot deel van de migranten die sinds 2015 en 2016 ongecontroleerd de Europese Unie binnenstromen komt om economische redenen en niet omdat zij voor hun leven moesten vrezen in de zin van het VN-Vluchtelingenverdrag. Veel migranten hebben hun banen opgegeven en hun huizen verkocht om de overtocht te betalen. De echte vluchtelingen zitten gevangen in de belegerde en verwoeste steden en in grote kampen in Turkije, Jordanië  Libanon en een aantal Afrikaanse landen. Aanpassing van de bestaande wetgeving kan zorgen voor ontmoediging van de ongecontroleerde en steeds meer aanzwellende migratiestromen, kan helpen de onveiligheid die hiermee gepaard gaat in te dammen, en de mogelijkheden vergroten om echte vluchtelingen te onderscheiden van de economische migranten. Nu kan een migrant die voet gezet heeft op het Europese continent feitelijk niet teruggestuurd worden naar zijn land van herkomst. Onder de huidige wetgeving mag een net binnengekomen migrant niet in een gesloten opvang worden geplaatst en kan hij vrijwel ongezien doorreizen naar het land van zijn voorkeur, in de meeste gevallen Duitsland. Eerste opvang van vluchtelingen in afgesloten centra maakt het eenvoudiger om de identiteit en de reden van binnenkomst van een migrant te achterhalen. Overeenkomsten met de veilige landen van herkomst en het dreigement van economische en politieke sancties, zijn middelen om deze landen ertoe te bewegen hun burgers die om economische redenen zijn gevlucht weer terug te nemen.

Schending van mensenrechten onder het mom van vrijheid van godsdienst kan teruggedrongen worden door de reikwijdte van het recht op godsdienstvrijheid in te perken. De voorwaarde dat recht op vrijheid van godsdienst niet in strijd mag zijn met de andere mensenrechten zou een stap in deze richting betekenen.

Als de overheden zorgdragen voor de opleiding van geestelijken en de inhoud van het godsdienstonderwijs van alle geloofsrichtingen effectief gaan controleren, kunnen zij de kans verkleinen dat jongeren worden opgevoed met extreme opvattingen die in strijd zijn met de mensenrechten. Het verbieden van extremistische geloofsgroepen en politieke partijen die gedachtegoed verkondigen dat in strijd is met de mensenrechtenverdragen, vermindert de kans op radicalisering van bepaalde groepen. Voorheen werden groeperingen die haat zaaien en discrimineren in de EU regelmatig verboden.

 

Kwalijke rol rijkste elite

De rijkste elite, die sinds de financiële crisis van 2008 bijna al het wereldbezit in handen heeft, laat haar beslissingen niet leiden door humanistische idealen, maar veeleer door wat in zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk winst oplevert. Zij creëerde de vijand communisme, dat de macht van de rijken en de religie aan banden legde en de wetenschap bevorderde, en streed hiertegen omdat het haar geld en macht opleverde. Zij maakte de nazi’s en de fascisten sterk omdat zij hieraan kon verdienen. Zij steunt extreme moslimbewegingen omdat zij hieraan kan verdienen en zij steunt opnieuw de nazi’s omdat zij hieraan kan verdienen. Zij voorziet alle partijen van wapens en laat met haar wapens legers tegen elkaar vechten. Hoe meer conflicten en oorlogen, hoe langer deze duren en hoe meer partijen hierbij betrokken zijn, hoe winstgevender. De internationale coalitie tegen IS telt 60 landen waaronder meerdere grootmachten, het leger van IS wordt geschat op 35.000 man. Voorspeld is dat de oorlog tegen IS 20 jaar zal duren. Ook de vluchtelingenstromen zijn voor de rijksten business. Voortzetting van dit beleid zal Europa confronteren met nog meer vluchtelingen en nog meer destabilisatie. Het zal in de Europese Unie de nationalistische partijen aan de macht brengen en leiden tot dictatoriale regeringen, gelegitimeerd door invoering van de noodtoestand.

Technisch is het mogelijk de hele wereldbevolking te voorzien van middelen die nodig zijn voor een menswaardig leven. Om deze mensenrechten in de praktijk te brengen is een eerlijke verdeling van de wereldrijkdom nodig en een effectieve wereldgemeenschap. Hoe langer deze oplossingen worden uitgesteld, hoe groter het gevaar wordt dat de rijke elite zich verder gaat afschermen en de rest van de wereldbevolking als rechtelozen achterlaat in chaos en ellende. De rijkste elite maakt plannen om zichzelf en haar firma’s te verplaatsen buiten de kustlijnen, zodat een groot deel van de wetgeving niet meer op haar van toepassing is. En er wordt gewerkt aan diverse kostbare projecten om deze groep naar de ruimte te kunnen laten vertrekken wanneer de aarde niet meer leefbaar is. De miljardairs stoppen hun geld in dit soort ondernemingen, in plaats van de oorlogen en noden van de wereldbevolking uit te bannen.

 

 

 

* Lidwien Schuitemaker is filosofe, sociaal wetenschapster, publiciste en beeldend kunstenaar

Kolfstraat 2, 9717GR Groningen

www.lidwienschuitemaker.nl
lschuitemaker@hotmail.com

 

 

Bronnen

Internationaal Vredesinstituut Stockholm, SIPRI-jaarboek 2016, Armaments, Disarmament and International Security.

Lodder G.G., Vreemdelingenrecht in vogelvlucht. Over toelating een verblijf van vreemdelingen in Nederland,vijfde geactualiseerde editie, Sdu Uitgevers Den Haag 2014.

Berger, M., Sharia. Islam tussen recht en politiek, Boom Juridische uitgevers Den Haag 2006.

Opeskin, B., Perruchoud R., Redpath-Cross J., (red.), Foundations of International Migration Law, Cambridge University Press 2012.

Schuitemaker, L., Filosofie van de mensenrechten, www.lidwien schuitemaker.nl/lezingen
Groningen 2004,

Schuitemaker, L., Het kruitvat nationalisme, www.lidwienschuitemaker.nl/lezingen , Groningen 2007.

Schuitemaker, L., Wereld zonder arm en rijk, uitgeverij Filograph Groningen 2013.

Schuitemaker, L., Wereld in de greep van rijken, uitgeverij Filograph Groningen 2016.

Spijkerboer T.P., en Vermeulen B.P., Vluchtelingenrecht, Ars Aequi Libri Nijmegen 2005.

Vos , P.F.A.B., , en Vries W. de, Teksten Vreemdelingenrecht, editie 2015/2016, Sdu Uitgevers Den Haag 2015.

United Nations Department of Economic and Social Affairs, World Population Prospects: The 2010 Revision, United Nations 2011.

United Nations Population Division, The World at six Billion, http://www.un.org/esa/population/publications/sixbillion/sixbilpart1.pdf