Links heeft gewonnen

Civis Mundi Digitaal #44

door Hendrik Bruins

Linkse intellectuele massages

Links heeft gewonnen in de politieke strijd in West-Europa. Maar je moet dat wel willen en kunnen zien en dat is niet altijd het geval zoals te lezen was in de vorige Civis Mundi in bijdragen van de hoofdredacteur en van Jan de Boer. De mening dat links aan het verliezen is/geen toekomst heeft kan natuurlijk tactiek zijn van de linkse drijvers om nog meer binnen te willen halen. Een volgend generaal pardon bijvoorbeeld, liefst permanent geldig; of lijnvluchten naar Lesbos om de avonturiers van daar snel naar Nederland te kunnen brengen. Want het is daar zo koud en de route is moeilijk en lang want die vervelende, ja racistische Serven en Hongaren werken niet mee. Initiatieven daartoe zijn er al genomen binnen de PvdA. Of om een cruiseschip in te zetten om ze uit Noord-Afrika te halen. Dat voorkomt dat ze in die verrotte bootjes stappen die kapseizen en dan verdrinken.

Maar eerder dan tactiek is bij vele anderen (opiniemakers, wetenschappers, columnisten, schrijvers en kunstenaars) toch de blik vertroebeld, wellicht door de decennialange intimidatie, intellectuele massages en gedram vanuit linkse hoek. Waardoor gebrek aan onbevangenheid en aan afstand is ontstaan tot de materie. En, geen onbelangrijke verklaring, rechtse- en/of middenpartijen hebben linkse standpunten overgenomen. Eigenlijk zou je hier moeten zeggen: ze hebben de politieke strijd verloren.

Want de feiten laten zien dat links gewonnen heeft en ik zal dat adstrueren in het volgende. 

Successen van links

Kernenergie is op de agenda gezet door de Groenen en de strijd is glansrijk gewonnen. Op basis van vooral  bangmakerij, demonstraties en gedram. Er is eigenlijk niet eens zoveel strijd geweest want de linkse broeders en zusters van PvdA, D66 en SPD in Duitsland gingen snel om. De Energiewende in Duitsland blijft fascineren want Duitsland is als industrienatie, nog meer dan ons, afhankelijk van een goede energievoorziening. Maar de CDU heeft nu ook de Energiewende omarmd. Of dit goed zal aflopen staat overigens nog zeer te bezien, de toekomst zal het uitwijzen.

Nog fascinerender is de ommezwaai van de CDU  inzake het vluchtelingenvraagstuk. Met de introductie van de Willkommenskultur heeft Angela Merkel, ook tot  ontzetting en verbazing van velen in eigen kring, de sloop van Fort Europa in gang gezet en de deur open gezet voor vluchtelingen (….), zonder bovengrens. Onomstreden, een links thema. En dat geldt ook voor Nederland waar de VVD veel moeite hiermee heeft maar zijn leider volgt in het pro/vluchtelingenbeleid van het huidige kabinet en voorgaande regeringen. Van de VVD zou je tenminste, in tegenstelling tot de CDU, nog kunnen zeggen dat het een compromis heeft moeten sluiten met de PvdA om te kunnen regeren. En het CDA, ach ja dat CDA is er ook nog. Bijna een relict uit een ver verleden en dat is maar goed ook want het waait met elke wind mee, in de hoop weer in de gunst van de kiezer te komen.

Ook hier, in het immigratiedebat, heeft links gewonnen. En de generaties na ons zullen dat elke dag gaan ervaren, meer dan hun lief is. Want Nederland wordt een ratjetoe-samenleving, zonder homogeniteit, verbrokkeld, naast elkaar levend maar niet met elkaar en we kunnen slechts hopen voor de generaties na ons dat het vreedzaam blijft.

In het medialandschap domineert links, over vrijwel de gehele linie en integraal. Trouw en NRC/Handelsblad waren tot voor 10/20 jaar geleden zeker niet links, eerder behoudend, onafhankelijk. Nu heeft men het linkse gedachtengoed op  vele thema’s geïncorporeerd en laat niet na, middels commentaren en opinies, zijn invloed tot gelding te brengen. Tegenstanders van de instroom van asielzoekers worden afgeschilderd als vreemdelingenhaters of nog erger, racisten. Niet alleen in Nederland matigt men zich een oordeel aan over Marine le Pen, het beleid van de Hongaarse regering en de Pegida-beweging in Duitsland. Het zijn volgens onze media allemaal halve of hele fascisten, weinig nuanceringen. Men heeft een boodschap in de eerste plaats en dat is iets anders dan de burger informeren. Men verzaakt zijn journalistieke plicht, bijvoorbeeld hoor en wederhoor toepassen, en vaak heeft men dat zelf niet eens door. Actualiteitenrubrieken laten geen tegenstanders van het asielbeleid aan het woord en de opwarming van de aarde wordt als onomstreden voorgesteld. De kritische geest van Tijdsein, Avro’s Televizier of TrosAktua is allang vervlogen.

Minder zichtbaar  is de invloed van het linkse gedachtengoed in de rechterlijke macht. Maar die invloed is wel degelijk aanwezig en werkzaam. Te bewijzen is het moeilijk want deze gemeenschap heeft zich goed afgeschermd voor lastige vragen. Privacy, respect voor de onafhankelijkheid van de rechter, we kennen de redeneringen zo langzamerhand wel. Ja, men wil daar helemaal niet over praten en de media blijven er af. Die ivoren toren bestaat echt.  Dat de politiek hier vanaf blijft is te begrijpen - scheiding der machten -  maar waarom de media de politieke  vooringenomenheid van de rechterlijke macht onbesproken laat, daarvoor bestaat geen enkel excuus. Enkele voorbeelden.

De regering moet uitvoering geven aan de Urgenda, beveelt de rechter. Je zou denken, een politiek gecompliceerd onderwerp, waartoe de rechter zich niet bevoegd acht maar hij doet toch uitspraak. De milieubeweging had de regering voor de rechter gesleept.

De gemeente Utrecht mag milieuzones instellen, oordeelt de rechter, tot en met de Raad van State aan toe. Natuurlijk zegt Utrecht dat “alles goed is afgewogen en dat het besluit in het belang is van de gezondheid van de burger”. Wat kan men ook anders zeggen?! Alsof gezondheid en ziekte niet worden beïnvloed door een veelheid aan factoren. Die wijsheid verwacht je ook van de rechter, en ruggengraat, maar beide missen onze magistraten. De eigenaar van die “kapitalistenauto” heeft een auto die voldoet aan de wettelijke eisen, hij betaalt wegenbelasting maar mag niet overal rijden van een links college dat meent te weten waarvan mensen ziek kunnen worden. Ook hier had je mogen verwachten dat de gemeente teruggefloten zou worden maar het gebeurt niet.

Ook in de global warming discussie heeft het groene denken gewonnen. De mens wordt aangewezen als de veroorzaker van vele ellende en zal moeten matigen. De veelheid aan (quasi) cijfers en modellen kunnen niet verhullen dat veel berust op aannames, het is eerder geloof dan wetenschap. Zie ook mijn eerdere bijdrage hierover. Als het bij intellectuele strijd zou blijven is het niet zo erg maar overheden menen te moeten handelen en de burger wordt geconfronteerd met een veelheid aan maatregelen waarvan het effect betwijfeld kan worden. Maatregelen die worden onderbouwd met quasi-wetenschap.

Het groene denken heeft gezegevierd. Natuurlijk zijn ook vele conservatieve geesten natuurliefhebbers maar het zijn veelal de linkse colleges geweest die groene maatregelen en projecten er hebben doorgedrukt. De bouw van woonwijken en wegen kan vaak niet doorgaan vanwege de aanwezigheid van een ijsvogel of das. Spreeuwenzwermen moeten worden getolereerd omdat we er niets meer tegen mogen doen. Wie met de trein langs de Oostvaardersplassen rijdt, ziet de hobby (en waanzin) van een eenling, Frans Vera, die een landschap wilde scheppen zoals dat was enkele duizenden jaren geleden. Maar hij kreeg zijn zin van de autoriteiten en nu lopen daar duizenden exotische paarden, herten en oerossen te wachten op hun dood. Land, waar mensen om zitten te springen in dit kleine landje, wordt bevolkt door beesten.

Pegida Nederland en andere rechtse actiegroepen kunnen maar met moeite vergunningen krijgen om te demonstreren of om een zaal te huren. Tegendemonstranten demonstreren zonder vergunning, of dreigen een zaalverhuurder met andere maatregelen, maar zelden wordt daar iemand gearresteerd. En zo dat eens een keer gebeurt, onmiddellijk weer vrijgelaten. Politieke rechtspraak, een groot woord, maar het vindt hier plaats. En ook hier geldt dat we er weinig van horen, de media duiken hier niet in want de tegendemonstranten, hoewel vaak gewelddadig in hun acties, zijn geestverwanten.

Hoe werkt deze politieke rechtspraak? Vanzelfsprekend is de politieke gezindheid van de persoon in kwestie, de rechter, van belang. Die zou geen rol moeten spelen bij het vonnissen maar doet het wel, door gebrek aan wijsheid en ruggengraat. Voorts, niet te onderschatten en nauwelijks te bewijzen, is de invloed van de sociale informele netwerken waarin een rechter verkeert. Netwerken van buren, familie, collega’s, sport en cultuur die maken dat er een commitment ontstaat, onuitgesproken vaak. Ook rechters zijn mensen van vlees en bloed met politieke preferenties en maatschappelijke opvattingen.

Een zeer principieel onderwerp is het homo-huwelijk, op de politieke agenda gezet door links. En ook hier drukte links zijn opvattingen door, ook internationaal. Opvallend is dat wel. In 1998, nog niet eens 2 decennia geleden, stemde een grote meerderheid van het CDA-congres tegen het homo-huwelijk, niet onverwacht. Maar al snel conformeerde het CDA zich en verdedigde het homo-huwelijk in internationale contacten. Conformeren was dus gewoon van principes veranderen, in een paar jaar tijd. Dat kan dus, bij het CDA…. En links wilde een totale overwinning. Voor trouwambtenaren met gewetensbezwaren kon geen uitzondering worden gemaakt, ze moesten worden ontslagen, en dat gebeurde ook, onder druk van linkse partijen en actiegroepen. Een pragmatische oplossing was natuurlijk best mogelijk want zoveel homo-huwelijken zijn er niet en andere ambtenaren die wel homo’s wilden trouwen waren er genoeg. Maar links tolereerde geen andersdenkenden, een bekend trekje van links trouwens.

Ontwikkelingslanden die niet mee willen in de acceptatie van de homo worden onder druk gezet, bijvoorbeeld wordt gedreigd om de ontwikkelingshulp stop te zetten.

Nederland is een links landschap geworden, dat moge duidelijk zijn geworden uit het voorgaande.