Spanje en Catalonië: hoe gaat dat aflopen?
Civis Mundi Digitaal #51
door Jan de Boer
Spanje is een federale staat waarvan ook Catalonië deel uitmaakt. Catalonië de rijkste deelstaat is binnen de federale staat Spanje altijd al een dwarsligger geweest, heeft nooit enige solidariteit getoond met de veel armere deelstaten als Andalousië en Extramadura . Een paar politieke partijen die er nu de regering vormen , willen volledige onafhankelijkheid,een eigen Catalaanse staat.
Op 1oktober wil deze regering van Catalonië met aan het hoofd Carles Puigdemont een referendum houden over het ja of nee van een totale afscheiding van de federale staat Spanje. De Spaanse centrale regering geleid door Mariano Rajoy staat daar begrijpelijk zeer vijandig tegenover en heeft gezworen alles maar dan ook alles in het werk te stellen om dit referendum te voorkomen. Gelegitimeerd door het Hoge Gerechtshof van Spanje die dit referendum als illegaal heeft bestempeld, dreigt de Spaanse regering de Catalaanse gemeentes met invallen om stembusmateriaal in beslag te nemen en hun ambtenaren juridisch te vervolgen. Het gevolg is dat de burgemeester van Barcelona zich niet uitspreekt voor één van de partijen. De spanning stijgt, beide partijen willen geen enkel compromis. Een spiraal van geweld kan zo ontstaan, gevaarlijk voor heel Spanje, voor Catalonië en voor Europa.
Op 11 september jongstleden slaagde de Catalaanse regering erin een demonstratie te organiseren waaraan een miljoen Catalanen aan deelnamen die onafhankelijkheid voor Catalonië eisten. Carles Puigdemont, een geharnast strijder voor de onafhankelijkheid , regeert met steun van de CUP: een uiterst linkse en anti-Europese partij. Zijn regering is zeer kwetsbaar, het enige wat de politieke onafhankelijkheidspartijen bijeen houdt, is hun vijandigheid jegens Madrid. Bij de verkiezingen in 2015 kregen de onafhankelijkheidspartijen niet meer dan 48 procent van de stemmen die hun echter wel een zetelmeerderheid in de regering gaven. In Spanje worden de anti-Catalaanse gevoelens steeds sterker en in Catalonië van de weeromstuit de anti-Spaanse gevoelens met name ook bij de jongeren die in het zeer nationalistisch getinte Catalaanse onderwijs gehersenspoeld worden. Als het juridisch illegaal bevonden referendum op 1 oktober doorgaat, stemmen alleen de voorstanders van onafhankelijkheid die zich zo - ten onrechte- als de grote winnaars uitroepen. De Saanse regering laat het daarbij niet zitten en de strijd gaat verder.....kan zich als geweldddadig ontpoppen.
Het is beslist niet zeker dat de Carles Puigdemont met zijn onafhankelijkheidspartijen dit referendum wint. Madrid zou in mijn ogen het Britse voorbeeld moeten volgen, en Catalonië toestaan dit referendum te organiseren net als de toenmalige Britse premier Cameron de Schotse regering toestond het referendum over Schotse onafhankelijkheid te organiseren met als resultaat dat de afscheidingsbeweging daar de volksraadpleging verloor. Mariano Rajoy kan daarbij een meerderheid van de Catalanen overtuigen dat hun Europese toekomst het beste gediend is bij een verenigd Spanje. Alleen zo kan de al smeulende lont uit het kruidvat worden getrokken.
En dat is nodig want om een meerderheid bij het referendum te krijgen, spelen de Catalaanse onafhankelijkheidspartijen gevaarlijk spel. Wetende dat iedere stem telt en dat Catalonië 500.000 mohammedanen telt , sluiten ze hun ogen voor de radicalisering van deze mohammedanen via de
70 van de 100 moskeeën waar ultra -conservatieve radicale salafisten de dienst uitmaken. Aan geld geen gebrek want ongecontroleerd komen koffers vol bankbiljetten vanuit Koeweit en Saoedi-Arabië Catalonië binnen , laat de journalist Abderrahim et-Ousfour die al jarenlang strijdt voor meer duidelijkheid over de financiering van Moskeeën, weten. Binnen de Catalaanse onafhankelijkheids partijen wordt openlijk geflirt met deze radicale salafisten, wordt hun zelfs beloofd dat de Islam een staatsgodsdienst zou kunnen worden .....Gelukkig heeft nu nog slechts10 procent van deze 500.000 mohammedanen de Spaanse nationaliteit en dus stemrecht. Gevaarlijk spel voor Catalonië, voor Spanje, voor Europa.