Gedichten over het levende leven op aarde

Een nieuwe morgen wordt geboren           2017 09 10 

 

Ik had een droom

waarin ik wakker was

en liefdesbrieven las

 

Maar toen ik wakker werd

bleek het een droom

en alles was gewoon

 

Ik droomde

van een nieuw begin

alsof een sprookje

weer opnieuw begint

 

Een toverfee

ging met mij mee

betoverde mijn hart

en zo verdween mijn smart

weer naar de achtergrond

 

Een vreugdevolle morgenstond

kondigde zich tralend aan

De zon krijgt weer ruim baan

en raakt de kille grond

 

Waar het nog donker was

daar wordt het licht

een ander leven

komt in zicht

 

Waar het koud was

wordt het warm

De liefde nam

mij bij de arm

 

Zij leidt mij nu voorbij

enghartige beperkingen

en louterde het leed in mij

Ik hoor de vogels zingen

Het wordt weer licht bij mij

 

 

Een donkere levensfase

lijkt eindelijk voorbij

Mijn hoop bleek nooit vervlogen

Ofschoon de wanhoop soms nabij

wordt het weer licht bij mij

 

Omdat ik altijd bleef geloven

in sprookjes en in dromen

zijn deze uitgekomen

De liefde in mijn leven

is dichtbij mij gebleven

 

De zon breekt door

in stralend ochtendgloren

De vogels zingen in koor

een nieuwe morgen wordt geboren

 

Hoop doet leven                    2017 09 26

 

In mijn leven

heb ik hoop

nooit opgegeven

 

Het nam zijn loop

Steeds weer hoop

werd mij gegeven

 

Wat hoopte ik dan?

Hoop van een man

is steeds gericht

op liefde en licht

 

Op kracht en zege

op volledig leven:

een lokkend vergezicht

 

            ******

 

Wat is ervan gekomen?

Is het ook gekomen?

Bleven het slechts dromen?

 

Dromen en gedichten

en vage vergezichten

waar ik naar streefde

die ik soms ook leefde

 

Als ongrijpbaar licht

op de hemel gericht

vanuit de diepte

van mijn hart en ziel

 

Grondeloze diepte

waar licht en liefde

met mij samenviel

 

Waar ik één werd

met het vergezicht

en werd ingebed

in liefde en licht

 

            *****

 

Hoop het ik nog niet verloren

Liefde kan mij nog bekoren

met zijn toppen en dalen

haar geluk en ook haar falen

 

Idealen ben ik niet verloren

Soms was mij geluk beschoren

Ben gewoon mijzelf gebleven

zonder iets bijzonders na te streven

 

            ****

 

Hoop doet leven

en leven doet hopen

hoe het ook kan lopen

 

Als je het aanvaardt

er doorheen gaat

en het leven los laat

 

Niet meer meegenomen

door de golven en stromen

die voortdurend komen

 

Golvend voort blijft leven

drijvend op een oceaan

waar liefde blijft bestaan

 

Het wordt gegeven

als wij vurig leven

met een diep bezield gevoel

als levensbron en doel

 

Weids landschap, Ans Duin

 

Een levendige stroom                       2017 09 11  

 

De liefde in ons leven

was een levendig gegeven

Het leek op een meanderende beek

waar ik zelden van haar oever week

Soms stroomde zij onstuimig wild

dan weer ingetogen en verstild

 

De levendige beek begon

vanuit een onuitputtelijke bron

Uit die ondergrondse bron vandaan

gaat zij naar de onbegrensde oceaan

in kronkelende onverwachte bochten

stroomt zij langs de steile rotsen

 

Met haar aangeslibde klei

voedde zij een vruchtbare vallei

Begroeide oevers houden haar in toom

en bepalen de loop van haar stroom

Aan haar rijk begroeide oever

is het telkens heerlijk toeven

 

Zorgen en angsten worden verzwolgen

door haar speelse klaterende golven

Drijvend op haar louterende stroom

veranderde het leven in een droom

die een levende werkelijkheid werd

aan haar betoverende stroombed

 

De afzonderlijke levens

van de daar wonende wezens

smelten samen in elkander

Elk leeft samen met de ander

als een zinvol onderdeel

van een levendig geheel

 

Wie of wat was afgezonderd

raakt er met elkaar verbonden

Elk afzonderlijk bestaan

stroomt tezamen naar de oceaan

wordt er door talloze golven

opgenomen en verzwolgen

 

Boven de roerige golven uit geheven

herneemt ook ieder weer zijn eigen leven

Gedragen door de onuitputtelijke zee

meegedreven met de stroming mee

Ieder is een drijvend onderdeel

in een eindeloos zinvol geheel

 

 

De aarde behoeden               2017 08 31

 

De aarde is een levend wezen

van haar kwalen zal zij genezen

Als haar iets wordt aangedaan

kan zij onverwachts terugslaan

 

Als wij haar evenwicht verstoren

gaat ons evenwicht verloren

Wij kunnen niet overleven

zonder haar aandacht te geven

De natuur is onze moeder

die wij dienen te behoeden

 

Verwaarlozen wij haar en elkaar

dan stort de wereld in elkaar

Verzorgen wij haar goed

dan geeft zij overvloed 

 

De aarde is onze moeder      2017 09 16

 

Wat jij niet wil dat jou geschiedt

doe dat ook de aarde niet

De aarde is onze moeder en vrouw

Blijf haar dus altijd trouw

 

Ik ben in wezen één met haar

We vloeien over in elkaar

Zij draagt mij en zij voedt mij

Haar gaven maken mij blij

 

Ons lichaam is gemaakt uit haar

Ik ben haar daarvoor dankbaar

Zij voedde en zij diende ons altijd

en vraagt nu onze dienstbaarheid

 

Moeder aarde draagt ons

 

Zij kan ons niet meer aan

onze zelfzucht niet weerstaan

Behandelen wij de aarde goed

dan schenkt zij overvloed

 

Maar als wij roofbouw plegen

dan komen wij haar later tegen

als Kali de godin van de dood

Haar verschrikkingen zijn groot

 

De kinderen die zij beminde

kan zij ook verslinden

De moeder die ons voedde

zal ons dan niet meer behoeden

 

De Indiase godin Kali

 

Wij moeten haar behoeden

gericht zijn op het Goede

We vergeten onze burgerplicht

en zijn voor zelfzucht gezwicht

 

We zien geen omvattend verband

Alleen de eigen clan en eigen land

Wat wij wensen en verlangen

is gericht op onze groepsbelangen

 

We volgen een neoliberaal geloof

in eigenbelang en verkapte roof

In produceren en consumeren

waarmee we de aarde ruïneren

 

God en godin: Krishna en zijn geliefde Radha

 

Hereniging                                        2017 09 19  

 

Sinds ik uit de ongeboren eenheid ging

is er een verlangen naar hereniging

Zoals de godheid één is met zijn godin

zo is er goddelijke liefde binnenin

 

Mensen gaan er veelal tegenin

Willen op allerlei wijzen hun zin

Waar bleef de hereniging

waar het eigenlijk om ging?

 

Willen wij een eigen persoon zijn

in plaats van het grenzeloze bewustzijn?

Een persoon is armzalig en klein

Kunnen we niet beter het bewustzijn zijn

 

De eenheid waaruit wij zijn voortgekomen

lijkt ons geleidelijk te zijn ontnomen

Ik weet niet hoe het is gekomen

 

Er is een ik-figuur in ons ontstaan

Dat is zijn eigengereide weg gegaan

en leeft in een subtiel soort eigenwaan

Zo zijn er talloze ik-figuren ontstaan

 

Het bouwde zijn eigen koninkrijk

en geeft van weinig zelfreflectie blijk

Het vindt van alles maar heeft niet altijd gelijk

Welbeschouwd wat is het ik nu eigenlijk?

 

Het is een handelend instrument*                              *Sanskriet: ahamkara, ik ben de doener:

dat zijn begrenzingen niet kent                                 het actieve, denkende, handelende aspect van het bewustzijn

Het kent de eenheid niet

om dat het die niet ziet

 

Het ene bewustzijn ziet zichzelf

Het is als het ware zijn eigen helft*                          *De splitsing in subject en object

Het ziet of schouwt en wordt beschouwd

Het is als liefde die ook van zichzelf houdt

 

Zoals een god van een godin

Beide zijn aanwezig binnenin

De vrouw in al haar tederheid

weerspiegelt onverdeelde eenheid*                           *Zoals bijv. in het archetypische beeld van madonna en kind

 

Madonna en kind: borduurwerk, het vlechtwerk van de schepping

 

 

Daar bestaat een onderling verband

dat voorbij gaat aan het splijtende verstand

Liefde is verbinding met de eenheid

Zonder liefde raken wij die kwijt

 

Het ik dient zich over te geven

zodat liefde de toon zet in het leven

Het ik is een instrument

Uiteindelijk in opdracht

van een kosmische kracht

die zijn bestemming kent

 

Er is een innerlijk weten

dat de meesten zijn vergeten

in een beperkt bewustzijn

De gescheidenheid overweegt

terwijl ook eenheid in ons leeft

waarin wij leven, bewegen en zijn*               *Handelingen van de apostelen 17:23