Google doet niets tegen crimineel scraping-bedrijf DocPlayer

Civis Mundi Digitaal #58

door Lode Goukens

Een jaar geleden orakelde Kamerlid Kees Verhoeven (D66) dat een malafide Russische site vermogens verdient door het stiekem kopiëren van documenten van duizenden nietsvermoedende Europeanen. Zoals bij veel haalde de politicus zijn verontwaardiging uit een nieuwsbericht van RTL Nieuws en blogger Sijmen Ruwhof.[i]

Ruwhof en RTL Nieuws onderzochten de site Docplayer Liefst 4,3 miljoen documenten werden toen illegaal aangeboden. De Russen achter die site scrapen andere websites gaande van Academia.edu, Researchgate tot persoonlijke websites en overheidssites. Volgens de overheid (Autoriteit Persoonsgegevens) schond Docplayer daarmee de privacy. Om te zwijgen van de inbreuken op het auteursrecht. Andere illegale sites zoals Slides.tips doen hetzelfde.

Ook het National Cyber Security Centrum (NCSC) was in 2017 die mening toegedaan. “Niet alleen zou de privacy worden geschonden, maar ook zou het auteursrecht in het geding komen omdat de bestanden zonder toestemming aan de verzameling van de site worden toegevoegd.” Sijmen Ruwhof illustreerde de aanpak op diens blog. Ruwhof schatte de inkomsten. De Russische eigenaar mag rekenen op pakweg een slordige een miljoen dollar per jaar. De gescrapete pdf’s  en Office-documenten moeten wel op heel erg bizarre manier op de site geraakt zijn want de uploadfunctie blijkt nep.

Het gehele netwerk van malafide sites omvat 45 domeinen in 19 verschillende landen. De hosting staat in Duitsland. Het National Cyber security Centrum, de politie en de Autoriteit Persoonsgevens gaven in 2017 aan dat wat deze site doet ‘illegaal’ blijkt, maar een half jaar later is er nog steeds niets aan gedaan.

Verhoeven vond destijds dat Google zijn verantwoordelijkheid moest nemen. "De overheid kan weinig ondernemen, omdat de sites in het buitenland staan. Google kan dat wel. Ik ga het kabinet vragen om Google op haar verantwoordelijkheid aan te spreken." Een rare kronkel van een kamerlid om de overheid als machteloos af te schilderen in een tijd dat de Spaanse regering wel een aanhoudingsmandaat kan laten uitvoeren in Duitsland.

Enige tijd voor de bewuste publicatie van Ruwhof had ondergetekende ook al de whois-gegevens van de domeinhouder opgezocht en zowel Google als dns.be (het register van Belgische domeinnamen) gecontacteerd. DNS wou niets ondernemen. Maar blijkbaar staat de site sedert december 2017 op een ander geregistreerd.

Figuur 1 plots ander bedrijf?

Figuur 2 in Nederland geeft SIDN nog steeds dezelfde gegevens, het e-mailadres SEORENT zegt genoeg

Slides.tips zit dan weer achter louche bedrijf dat anonimiteit garandeert aan eigenaars van domeinnaam.

Figuur 3 Slides.TIPS goed afgeschermd tegen wie wil weten wie erachter zit

Als je die malafide Vladimir Nesterenko contacteert om te eisen jouw documenten te wissen sturen ze telkens dezelfde e-mail. Die bovendien verschillende opmaak heeft per paragraaf. Geen enkele ondertekening en bovendien vol onzin staan. DMCA is Amerikaanse regelgeving en niet internationaal. De uitleg is zondermeer te kwader trouw. Alsof ze zelf niet weten waar ze scrapen en niet op naam kunnen zoeken in hun eigen databank.

Figuur 4 standaard onzinbericht van Docplayer

Die boef hoedt zich om namen in zijn e-mails te zetten. Beweert steeds dat de klager de url moet geven omdat hij zogezegd niks terugvindt en probeert de boel op te houden in plaats van te verklaren hoe die documenten op zijn site geraakten terwijl niemand kan uploaden zoals Ruwhof aantoonde. Het is hem om SEO te doen: search engine optimisation. Technieken om mensen via Google te lokken naar sites.

Bizar is dat Google niets doet want als een MKB een foto gebruikt die van een andere site blijkt gestolen dan draaien ze meteen de positie in de zoekresultaten enkele knippen naar beneden. De echte reden is natuurlijk dat Docplayer goed verdient aan Google Ads en uiteraard Google het meeste verdient aan die advertenties. Zo heeft Google een pervers belang en is het dus medeplichtig. Elke sukkelaar die surft via Google naar een gestolen pdf of presentatie levert Google geld op per view, terwijl indien Google diezelfde surfer naar de site van een overheidsinstelling, universiteit of uitgever doorstuurt het hen geen rooie duit oplevert.

De echte reden dat ook Amazon niets doet tegen malafide lui die digitaal gedrukte boeken verkopen met oude door Google gescande publicaties uit universitaire bibliotheken, titels die vaak die eigendom zijn van wetenschappelijke verenigingen. Straffer nog vanaf die plunderaars eeb ISBN-nummer registreren haalt Google de publicaties van Google Books en geeft enkel nog extracten te zien. Zo accapareren de plunderaars het auteursrecht van derden, wederom met medeplichtigheid van Google. Amazon en zijn voormalige dochterondernemingen verschuilen zich achter het excuus dat de auteurs 70 jaar zouden overleden zijn. Het is wel vreemd waarom diezelfde lui dan niet durven oude drukken van de Royal Society in Londen te verpatsen via Amazon. Ook eBay verkoopt die digitale roofdrukken en hoewel ze prat gaan op een strijd tegen vervalsingen en kopieën haalt eBay ze evenmin van de site na klachten via de geijkte melding. In essentie komt het erop neer dat Google, eBay en Amazon denken dat ze niks te vrezen hebben dankzij internationale wetgeving die niet werkt en een juridisch systeem in de Verenigde Staten dat hen straffeloos laat plunderen omdat in Europa geen enkele overheid de daadkracht, de mankracht en de lef heeft om hen aan te pakken voor elk vergrijp.

Figuur 5 Een tijdschrift van een nog steeds bestaande vereniging dat illegaal verkocht wordt zonder toestemming en waar de pdf gewoon gestolen werd van een universiteitsbib

Figuur 6 klacht indienen is tijdsverlies

Een klacht indienen tegen Docplayer in België is zelfs lachwekkend. Waar de Nederlandse tegenhanger spreekt van inbreuken op de privacy oordeelt de Belgische tegenhanger dat het toch niks uithaalt. De Belgische privacycommissie reageerde laconiek:

Figuur 7 de reactie van de Belgische privacycommissie

Dat de Nederlandse of Belgische overheid niks doet tegen grove schendingen van de privacy, van het auteursrecht of zelfs van het goed fatsoen lijkt hen te sterken in die redenering. Dat na de vijftien minuten beroemdheid Verhoeven niks meer liet horen over zijn tirade in de Tweede Kamer. Dat het openbaar ministerie niets deed en dat plunderaars als Netserenko straffeloos hun gang kunnen blijven gaan en Google daarbij zelfs behulpzaam blijkt, zegt veel over de cultuur van steekvlampolitiek op basis van nieuwsitems die als de uitzending vergeten is dode letter blijkt.

Aan de vooravond van GDPR zou de overheid eerst beter bewijzen dat ze de bestaand veel zwakkere wetgeving handhaaft dan dat ze allerhande consultants grof geld laat verdienen aan een Europese regelgeving die zelfs niet meer door de nationale parlementen omgezet dient in nationale wetgeving.