Zeus Macron is van de Olympus gedonderd

Civis Mundi Digitaal #66

door Jan de Boer

Nog maar 31 procent van de Fransen heeft vertrouwen in Macron en dat is nog net iets slechter dan zijn verguisde voorganger François Hollande na zijn beginperiode als president. En het ziet er niet naar uit dat daar verandering in gaat komen. Nee, Zeus Macron is na vijftien maanden definitief van zijn zetel op de Olympus gedonderd.

Het positieve verkiezingseffect van een jonge vastberaden president die verkondigde dat de resultaten van zijn hervormingen over anderhalf jaar zichtbaar zouden zijn, is volledig verdwenen: de economische groei ondanks de lastenverlichting van 40 miljard euro voor het bedrijfsleven is zwak en zeer onzeker, de werkloosheid daalt vrijwel niet en zijn passie voor een sterk Europa dat dreigt uiteen te vallen laat zich in een wereld van Trump, Poetin en Erdogan nauwelijks horen. In deze context is Macron net als zijn voorgangers Sarkozy en Hollande destijds geneigd niet af te wijken van zijn plannen om niet de indruk te wekken dat hij achter de gebeurtenissen aanloopt.

Zijn populariteit hing mee samen met de populariteit van zijn milieuminister Hulot die gezien de absolute voorrang die de regering van Macron aan de traditionele economie geeft onmachtig was om zelfs kleine stapjes voorwaarts op milieugebied te realiseren, vorige week aftrad en nu vandaag 4 september vervangen is door de voorzitter van de Assemblée Nationale François de Rugy met een ver ecologisch verleden en trouwe aanhanger van Macron, na het feestelijk bedanken van de populaire vroegere politicus Cohn-Bendit voor deze onmogelijke functie.

Daarnaast ook het aftreden van de minister van sport, de zeer populaire wereldkampioene schermen Flessel, net vervangen door de bij het grote publiek vrij onbekende vroegere wereldkampioene 200 meter rugslag Roxana Maracineanu: trouwe aanhangster van de beweging

En Marche" van Macron, van wie het enige politieke wapenfeit een recente regeringsopdracht: het opstellen van een plan om het aantal verdrinkingen tegen te gaan, is. Het zijn klappen die de populariteit van Macron definitief aantasten waarbij ook nog komt dat zijn minister van cultuur, de vroegere bazin van de uitgeverij Acte Sud, onder vuur ligt wegens een illegale verbouwing van een historisch pand waarin deze uitgeverij gehuisvest is, er justitieel onderzoek is naar vermeend financieel misbruik door zijn minister van werkgelegenheid, en zijn eigen twijfelachtige rol in de affaire Benalba: zijn gewelddadige bevriende lijfwacht waar ook nog justitieel onderzoek loopt

Zijn twijfel om politieke redenen om zijn plan: het heffen van de inkomstenbelasting bij de bron zoals onder meer in Nederland het geval is door te zetten, terwijl zijn minister van begroting bij hoog en laag bezweert dat alles daartoe in orde is en het bedrijfsleven laat weten daartoe ook alles geregeld te hebben, versterkt ook niet zijn image als vastberaden president.

Macron houdt krampachtig vast aan zijn uitgebreid programma van hervormingen overtuigd dat de tijd voor hem werkt en dat hij dan uiteindelijk begrepen zal worden. Maar dat is niet voldoende want zijn relatie met de Fransen is drastisch veranderd. Zeus is Zeus niet meer, hij heeft zijn glans verloren en daarmee ook zijn macht. Met veel te veel kostbare verkiezingsbeloften heeft hij het risico genomen iedereen teleur te stellen, hij heeft alle krediet verloren. Wat voorheen zijn kracht was is nu zijn zwakheid geworden: te veel alles alleen te willen doen, niet luisteren, te weinig empathie voor de bevolking met daarbij de twijfel of zijn keuzes wel de goede zijn.

Laurent Berger van de grootste vakbeweging, altijd bereid om met de regering samen te werken:

"De regering heeft geen toekomstvisie: zijn economische visie is volledig achterhaald. Ecologie en solidariteit zijn de trefwoorden waarop men het beleid moet bouwen en dat is niet het geval. De door de regering gemaakte keuzes ook wat de begroting betreft getuigen van het tegendeel." Andere vroegere vrienden van Macron trekken aan de bel zoals de econoom Jean Pisani -Ferry die Macron oproept niet alleen van "politieke lijn" te veranderen maar ook van "methode" anders gezegd zijn manier van regeren te veranderen. Maar is de gevallen Zeus met zijn narcistische trekken daartoe in staat?

Het meest beroerde is nog dat deze verwarring het Front National, herdoopt in de "Rassemblement National" volledig in de kaart speelt.