Verstillende gedichten
Civis Mundi Digitaal #66
door Piet Ransijn
Bij artikel van Patricia van Bosse over oosterse filosofie en ervaringen van transcendentie
www.vrijzinnigen.nl/wat-beweegt-de-moderne-pelgrim
De stilte van binnen 2018 06 09 Na lezing artikel Patricia van Bosse
Soms wordt het stil
Dan zwijgt de wil
De innerlijke dialoog
stopt zijn betoog
Het denken en voelen
houdt op met woelen
Het is niet meer nodig
om aandacht te schenken
aan voelen en denken
Dat is overbodig
Je hoeft niets te zeggen
niets meer uit te leggen
De stilte spreekt voor zich
en in de stilte is het licht
rustig en vredig van binnen
tot gedachten weer beginnen
De dialoog wordt hervat
nadat de stilte gesproken had
Zonder beelden, zonder woorden
geluidloos in een soort akkoorden
die dan door de ziel vibreren
als een lied uit hoger sferen
dat aan iedereen wil leren
Hoe zich naar binnen
naar de stilte te keren
Zich te kunnen bezinnen
in een stil bewustzijn
als onomstotelijk gegeven
waar wij in aanwezig zijn
Wij zijn er niet meer mee bekend
Hebben ons er vaak van afgewend
naar de wereld van de dingen
die ons in het oog springen
Die wereld zijn wij echter niet
Je bent niet wat je ziet
Je bent niet wat je denkt
Ook niet wat je aandacht schenkt
Je bent niet wat je ik beweert
en waar je je mee identificeert
Je bent bewustzijn
het onderliggend zijn
waarin dit alles plaatsvindt
en steeds opnieuw begint
Vanuit de stilte binnenin
valt ons telkens weer iets in
Gedachten komen naar boven
waarin we dan gaan geloven
als een eigen werkelijkheid
Het geeft ons een identiteit
We raken enigszins begoocheld
door de wereld van de schijn
Verschijnselen zijn realiteit
meer dan het bewustzijn
waarin zij verschijnen
en ook weer in verdwijnen
We raken het bewustzijn kwijt
dat vooraf gaat aan ons denken
als een stil aanwezig zijn
eenvoudigweg getuige zijn
van alles wat wij aandacht schenken
Om te kunnen denken moet je zijn
Je dient daarbij aanwezig te zijn
Bewustzijn is aanwezig zijn
Ook als het denken verdwijnt
en geen gedachte meer verschijnt
is er een scheppende stilte binnenin
waar denken en voelen begint
Bewustzijn is het denken niet
maar datgene wat het denken ziet
We zien gedachten verschijnen
en vervolgens weer verdwijnen
We zien onszelf ook denken
en aandacht aan iets schenken
Degene die dit ziet
is die gedachten niet
als zijn bewustzijn in rust
en zich van zichzelf bewust
al datgene gadeslaat
wat door hem heen gaat
Ons bewustzijn is een gegeven
waarin de stroom van het leven
een bedding heeft gekregen
in degene die dit alles ziet
Het bewustzijn zien wij niet
dat aan dit alles vooraf gaat
en sprakeloos in ons bestaat
als een gedachteloos bestaan
Waarin de dingen komen en gaan
waarin gedachten verschijnen
en weer in verdwijnen
terwijl wij steeds aanwezig zijn
in een veld van bewustzijn
waarin wij leven, bewegen en zijn* *Handelingen van de apostelen 17:28
Dans, muziek en meditatie 2018 08 04
Mediteren gaat naar binnen
naar geluk voorbij de zinnen
Maar de dans brengt ons naar buiten
Want het leven wil zich uiten
Het geluk zit weliswaar van binnen
maar het wil zich uiten door de zinnen
Zo geeft bewegen op muziek en dans
het leven ook van binnenuit balans
Teveel gericht naar binnen
verzaakt te zeer de zinnen
die zich willen uiten en verheugen
in zinnenstrelende geneugten
Het bewegen op muziek en dans
geeft daarvoor een uitgelezen kans
Muziek is als de dans der goden
die wij ooit de dans aanboden
De dans drukt meestal vreugde uit
begeleid door muzikaal geluid
Het is een uiting van de goden
en biedt troost bij onze noden
Beter dan in pijn alleen te zijn
geeft de dans een samenzijn
Wanneer harten open gaan
zonder door de stress te gaan
kunnen wij ons weer verheugen
in gedeelde vreugden en geneugten
Openheid 2018 08 11 Na lezing artikel Patricia van Bosse
Wat blijft is openheid
waarin de zekerheid verdwijnt
En toch blijft in de openheid
een lieflijke beschikbaarheid
voor wat erin verschijnt
en in de diepte verdwijnt
Tot onszelf gekomen
worden wij niet meegenomen
want in alle openheid
raken wij onszelf niet kwijt
Want wij zijn het zelf
Wij zij als een gewelf
waar van alles in verschijnt
en in de diepte verdwijnt
En het ik als figurant
ook in die diepte belandt
http://www.ericgoede.nl/openheid.html. Bonzen beelden
Vreugdevolle vrede 2018 08 17
Het verleden is voorbij
herinneringen gaan langszij
laat ik nu gelaten achter mij
en laten mij gelukkig vrij
Ze hebben mij verdroten
of ik heb er van genoten
Het verdriet is nu voorbij
De vreugde voel ik nog in mij
Als de vervulling en de vrede
van een voltooid verleden
en gevoel van dankbaarheid
voor alle vreugdevolle tijd
Toch was er ook verdriet
De aarde is de hemel niet
We moeten hier nog werken
en ons verdriet verwerken
We kunnen het doorleven
Het nog eens herbeleven
om het dan een plek te geven
en het ergens op te bergen
waar het niet kan tergen
Zodat de lading overdrijft
en niet meer hangen blijft
Oplost in een vrij gemoed
dat zich in het nu tegoed doet
Zoals de regenwolken
die de lucht bevolken
geleidelijk verdwijnen
als de zon gaat schijnen
Zo verdwijnt uit ons bewustzijn
wat slechts tijdelijk kan zijn
Nostalgie en weemoed
die mij veelal talmen doet
verdwijnt uit mijn gemoed
Een vreugdevolle vrede blijft
die niet meer over drijft
raakt gevestigd in onszelf
Vult het hemelse gewelf
Waar je ook kunt kijken
zie je de wolken wijken
Het zonlicht zien we schijnen
en zal niet meer verdwijnen
Wij blijven erin wonen
als blijvend onderkomen
Doorschenen door het licht
dat ieder mens verlicht
Het licht van het bewustzijn
waarin wij leven, bewegen en zijn
http://auteur.janjansen.guru/sommige-mensen-zijn-donkere-wolken-wanneer-ze-verdwijnen-zal-de-zon-weer-schijnen
Het vormeloze zoekt naar vorm 2018 08 20
Vormeloze schoonheid zoekt een vorm
Naar een niet te vatten hoge norm
en zij wordt mij teder toebemeten
in haar lokken en haar leden
Die meestal onaantastbaar blijven
en voortdurend voor mij wijken
In het wisselende vlinderleven
lijkt die schoonheid niet altijd gegeven
O God bevrijd mij van verlangen
haar in een vorm te willen vangen
www.landschapsfotograaf.nl/avo-flevoland/annemariehoogwoud
Een mens die op beperkingen stuit
wil dan boven vaste vormen uit
We voelen ons verantwoordelijk
tonen ons loyaal en zijn sociaal
betrokken in een groot complot
dat ons soms te gortig wordt
Want in een leven vol met relativiteit
verlangt een mens ook vrijheid
Onvoorwaardelijke liefde
wacht verborgen in de diepte
die vormeloos in een verborgen God
soms ongrijpbaar zichtbaar wordt
en als een licht in ons ontwaakt
dat onze harten zichtbaar raakt
Als de wereld woelig wordt
wendt je naar binnen tot
een daar verborgen diepte
die ons bezielt met nieuwe liefde
https://coachjan.be/tijd-voor-de-stilte
Liefdevolle vrijheid 2018 08 24
Er is iets dat van alles vrij
eigenlijk niet wijkt uit mij
als een aanwezigheid
voorbij de ruimte-tijd
In een ongeziene diepte
toont het zich als liefde
Het ontvouwt zich
in een samenzijn
als het frictieloos
de ander accepteert
Liefde wordt niet boos
Iets wordt niet afgeweerd
Zij blijft van alles vrij
als een aanwezigheid
voorbij de ruimte-tijd
en maakt het leven blij
http://pelgrimalbert.blogspot.com/2013/09/opgeruimd.html
Mee met de zee 2018 09 05
De liefde is als de zee
Spontaan neemt zij je mee
Ze kabbelt vaak gedwee
Soms worden we bedolven
door sterke hoge golven
en gaan er liefst in mee
Het zijn de golven van de zee
die je dan vaak verwart
met de golven van je hart
De zee stroomt door ons heen
als de vrees ervoor verdween
De vrees te worden verzwolgen
door al te hoge grote golven
die dan klotsen in ons hart
Daar botsen met wat ons verwart
De wirwar van een web van wier
belemmert golven van plezier
die naar binnen zijn gekomen
en ons hart doen stromen
in golven van een pril plezier
Ze golven door slierten van wier
Maken ze los en laten ze vrij
Ze klotsen en wiegen daarbij
op de deining van de zee
met haar stroming mee
Als een integraal deel
van een veel groter geheel
waarin ons leven zijn zin vindt
en als een kind wordt bemind
in de wiegende golven
door de liefde bedolven
www.ltonoord.nl/afdeling/zuidelijk-flevoland
Het nieuwe land 2018 09 08 Na gesprek over de Flevopolder en mensen die overleden met HV
Het is door weinigen betreden
Haast niemand is er overleden
Misschien alleen in het verleden
degenen die er schipbreuk leden
Je vindt hier zelden dus een geest
Er zijn weinig mensen hier geweest
Het nieuwe land is puur en ongerept
Ik voel mij er meestal opgewekt
Net als eerder in de uiterwaarden
waar mijn stemming vaak opklaarde
Als natuurgebied was het mij favoriet
Want veel mooier is er bijna niet
Zo is mij ook heel wat waard
om uit te kijken over de vaart
waardoor mijn gemoed opklaart
Het nieuwe land is vruchtbaar
In mijn tuin groeit alles door elkaar
Het lijkt veel op een woestenij
Maar daarbij voel ik mij vrij
Ik voel mij daar juist goed thuis
in de wildernis dichtbij mijn huis
Met het ongerepte nieuwe land
voel ik vaak een diepe band
Het wordt door mij gekend
als puur en transcendent
Er is volop ruimte, lucht en licht
Mijn bewustzijn zuivert zich
en ontmoet het grenzeloze land
waaraan ik mijn hart verpandt
Want ik hou van ruimte en van licht
en het eindeloze vergezicht
www.dumpert.nl/mediabase/7253587/99ab65bb/ondertussen_in_flevoland.html