Civis Mundi Digitaal #90
https://gerrit-gielen.nl/eenheid-en-individualiteit/
Het individu en het universele
Het ego is niet in staat om het lijden op te lossen.
Het lijden is daarentegen wel in staat om het ego op te lossen.
Erik van Zuydam (uit ’De Ontdekking van het Nu’)
Het ego is geen rechtsgrond 2019 10 23
Iemand in de waan
van een ik-bestaan
meent als alle ikken
te kunnen beschikken
over zijn gegeven leven
en zijn zelfgekozen dood
als een persoonlijk gegeven
van een grotere zin onbloot
die niet veel verder gaat
dan hij zelf gegeven heeft
aan het leven dat hij leeft
Want het leven is niet goddelijk
Zoiets vindt men vaak bespottelijk
Het is veeleer een soort tijdverdrijf
in een eindig lijf als tijdelijk verblijf
waarin het ego zelf beslist
en ieder uiterlijk gezag betwist
Het eigen beslissingsrecht
van het ego vindt het ik terecht
Het ik als bron van legitimiteit
leidt tot onderlinge strijd
Omdat dan alle eigen ikken
mede over anderen beschikken
en hun invloed kunnen geven
aan een ander mensenleven
Mensen zijn geen onafhankelijk wezens
maar gerelateerd aan andere levens
Ook de zin van ons persoonlijke bestaan
kan veel verder dan het ego gaan
Onze persoonlijke handel en wandel
kan zinvol zijn voor een ander
Ons eigen individuele leven
heeft ook andere levens iets te geven
Wordt een mens aan het leven onttrokken
dan zijn daarbij ook anderen betrokken
Daarom bestaat er ook zoiets als rouw
liefde en verbondenheid en trouw
Om die reden zijn er vele rituelen
die geschonden leven kunnen helen
Een mens is door en door sociaal
Het maatschappelijke ideaal
en de wens van welhaast ieder mens
is een altruïstisch en empathisch mens
Iemand die zich rekenschap geeft
van al het andere dat op aarde leeft
Wij dienen de aarde te beheren
en niet alleen te exploiteren
Zij is de bakermat en voedingsbron
waar het leven van een mens begon
Als wij sterven geven wij ons leven
terug aan de aarde en aan ander leven
Alleen de ziel is van onszelf gebleven
en vervolgt wellicht zijn eigen leven
Zo staat in oude bronnen geschreven
Alle meningen daarover ten spijt
in de moderne narcistische tijd
waarin het ik als hoogste maatstaf geldt
en meer dan al het andere telt
Het autonome individuele ik
heeft maar een beperkte blik
Want er zijn ook andere belangen
dan zijn eigen streven en verlangen
Iedere persoon is ingebed
in cultureel en sociaal web
waarin aan ieder mensenleven
een diepere zin wordt gegeven
Ieder leven raakt een ander aan
reikt voorbij een autonoom bestaan
Daarom kan een mens zijn eigen leven
ook aan het gemeenschapsleven geven
In zoverre dat dit mensen respecteert
en ieder persoon als eigen wezen eert
Het gaat uiteindelijk om evenwicht
tussen eigen wens en sociale plicht
Geen enkel onafhankelijk persoon
is volkomen onafhankelijk en autonoom
Individuele rechten zijn gegeven
en bekrachtigd door gemeenschapsleven
Autonomie zonder enige restrictie
is een niet bestaande fictie
Een ego dat wordt doorgeprikt
als het hart niet langer tikt
Het ik kan niet de rechtsgrond zijn
van ons maatschappelijke zijn
De rechtsgrond blijft bestaan
als individuele mensen overgaan
Rechtsgrond kan alleen iets blijvends zijn
zoals het scheppende bewustzijn
waarin wij leven, bewegen en zijn
waaruit alle ego’s zijn ontsproten
als haar vruchten en haar loten