We zitten als kikkers in een pan die wordt verhit. Reactie op Jan de Boer

Civis Mundi Digitaal #91

door Robert Algera

Niet kritiek als op zijn stuk, maar wat mij verbaast is een m.i. redelijk eenzijdige kijk op het klimaat: de opwarming. Ik was een paar dagen geleden nog aan de Middellandse zee. Nog even genieten van de zon en ja, dan wil ik ook het water in. Maar daar, aan de rand van het land zag ik het water en bedacht me: zo ongelooflijk smerig. Vervuild. Voor het eerst besloot ik niet te gaan zwemmen. Elk jaar valt het me meer op. Misschien word ik kritischer, maar als ik zo de alsmaar toenemende industrialisering rondom- en het toenemende toerisme aanschouw, zie ik dat alle vervuiling zich ophoopt, elk jaar maar weer meer en meer… De Middellandse zee is eigenlijk niet veel meer dan een binnenzee met een beperkte doorstroming.

Natuurlijk vraagt de stijging van de zeespiegel (veel) aandacht, maar dat is technisch nog redelijk te ondervangen. Maar wat betreft de gevolgen van de vervuiling op microscopisch niveau, of het nu chemicaliën zijn of een voedingsbodem voor microben, het verdwijnen van de biodiversiteit, schat ik in dat dergelijke zaken de mensheid zullen ‘nekken’. Eerder dan een algehele opwarming ons hoofd doet overkoken.

Ik vergelijk het ook altijd met die beroemde kikkers die in een pan water zitten en daarin blijven zitten als het water geleidelijk wordt opgewarmd, aan de kook gebracht en dan zijn ze dood. Terwijl als je een kikker in heet water gooit hij er uit zal proberen te komen. Wij mensen vinden dat onbegrijpelijk, lachwekkend: hoe dom kun je zijn…

Over die klimaatcrisis wordt veelal gesproken alsof die vóór ons ligt, alsof we nog tijd hebben om er iets aan te doen. Velen realiseren zich niet dat we in een pan water zitten, die al tientallen jaren wordt opgewarmd, ja die het kookpunt nadert. Wij mensen zijn die kikkers die we uitlachen. En we blijven zitten…

Maar niettemin, bedankt voor jouw altijd lezenswaardige stukken!