Gaat Segolène Royal Frankrijk redden?

Civis Mundi Digitaal #93

door Jan de Boer

Het zou een heldere, begrijpelijke en transparante hervorming worden met gelijkheid voor iedereen. Het meesterwerk van de « verandering van de samenleving » die Macron had beloofd. De president zou een einde maken aan alle bijzondere pensioenregelingen en hij verzekerde dat zijn doel niet een bezuiniging was. Het was volgens hem « hypocriet » in de context van de hoge werkloosheid van 50-plussers de wettelijke pensioenleeftijd te verschuiven. En wat is van deze fraaie beloften terecht gekomen? In het kader van een « verdeel en heers » politiek om de protesten te smoren, zijn de bijzondere pensioenregelingen voor politie, gendarmes, militairen, gevangenisbewaarders, brandweer, zeevissers, vrachtwagenchaufeurs, piloten, dansers, musici ……….in stand gehouden …….. Voor de overigen werd een « âge pivot », een wettelijke pensioenleeftijd van 64 jaar ingevoerd, die na hevige protesten is ingetrokken. Maar premier Edouard Philippe die maar één idee in zijn hoofd heeft: bezuiningingen, heeft aangekondigd bij decreet deze « âge pivot » weer in te voeren als de sociale partners in april geen oplossing vinden om deze te financieren. Enfin, het parlement heeft nu een wetsvoorstel van de regering gekregen, dat niet volledig is omdat over tal van zaken nog onderhandeld moet worden zoals ook over de relatie zware arbeid-pensioenleeftijd. Van het door Macron beloofde heldere, begrijpelijk en transparante pensioenstelsel met een gelijk pensioen voor iedereen van 1000 euro in de maand bij een volledig en  fulltime arbeidsverleden (een arbeider kan slechts over een volledig pensioen beschikken als hij 43 jaar fulltime heeft gewerkt ……..) is dus niets terecht gekomen. En net zoals in Zweden met het punten-pensioenstelsel zijn ook hier weer vooral vrouwen de klos. Over amateurisme gesproken !

Het merendeel van de Fransen wijst dit pensioenstelsel af en de protesten gaan door, waarbij de vakorganisaties hun geradicaliseerde achterban niet meer in de hand hebben. Het zou natuurlijk beter zijn als dit onvolkomen wetsvoorstel in getrokken zou worden en in deugdelijke onderhandelingen met de sociale partners een nieuw pensioenstelsel zou worden gecreëerd, maar dat kan Macron zich niet meer permitteren.

Zoals ik in een vorig artikel « Macron volgt het slechte voorbeeld van Renzi »  schreef, is deze overigens ook slecht doordachte hervorming van het pensioenstelsel « een hervorming te veel ». Met zijn ruk naar rechts heeft Macron ook zijn vroegere aaanhang van in de Parti Socialiste teleurgestelde sociaal-democraten verloren.  Zijn partij LREM ( «  la République en Marche) toont weinig samenhang meer, de opportunistische steunpilaren van het eerste uur  vechten elkaar de tent uit in campagnes voor de gemeenteraads- verkiezingen in maart. Zij hopen op een mooie burgemeesterspost in één van de grote(re) steden. Sommigen schromen zelfs niet steun te zoeken bij de rechtse en katholieke fundamentalistische organisaties die tegen abortus en het homohuwelijk zijn. Niet te geloven!

Enfin het mag duidelijk zijn dat een herverkiezing van Macron steeds meer aan een uiterst dun zijden draadje komt te hangen te meer omdat Marine le Pen haar kandidatuur voor de presidentsverkiezingen in 2022 al kenbaar heeft gemaakt en daarbij heeft aangekondigd dat als zij gekozen zou worden, zij dit nieuwe pensioenstelsel zal intrekken. Politieke peilingen geven aan dat haar verkiezing niet ondenkbaar is. Zie in dit kader nogmaals mijn eerder geschreven artikel over de overeenkomsten Macron-Renzi.

Maar wellicht is er een alternatief. Ségolène Royal die vroeger de kandidaat  van de Parti Socialiste was voor de presidentsverkiezingen en deze verloor van Sarkozy, wil zich opnieuw presenteren als presidentskandidaat in 2022. Zij weet zich gesteund door haar vereniging « Désirs de France, avenir de la planète »  Zij  verliet de Parti Socialiste en steunde Macron in 2017, maar vindt nu geen woorden hard genoeg meer voor hem. « Volledig losgekoppeld van de samenleving, een produkt van de gemondialiseerde elite, gefascineerd door het angelsaksische kapitalisme, een totaal gebrek aan empathie en omringd door mensen die besmet zijn met de logica van de onverbiddelijkheid ». Ook stoort Ségolene  Royal zich aan de harde antwoorden van Macron tegen de « gilets jaunes » en de protesten tegen zijn pensioenhervorming. Maar ook twee andere onderwerpen laten volgens haar zien dat Macron zijn contact met de werkelijkheid heeft verloren: allereerst de klimaatverandering waaraan Macron slechts fraaie woorden besteedt, maar geen werkelijke actie voert en vervolgens de crisis van de democratie versterkt door het autoritaire optreden van Macron en zijn regering. Voor haar is het moment aangebroken om « stop » te zeggen. « De stem van links zowel van de Parti Socialiste als van La France Insoumise (extreem links) is onhoorbaar, niemand weet daar de sociale woede vorm te geven. En ik streed al voor het milieu voor de leiders van de huidige milieu-partijen geboren werden. Maar natuurlijk sta ik open voor samenwerking met hen ». Commentaar van een bekende politicus: « Zij is een echte Staatsvrouw en een linkse stem zoals er maar weinig zijn. Ségolène kan een derde politiek verwoorden waarop de milieu-partijen niet de exclusiviteit hebben ».  

Haar stem wordt gehoord. Het bewijs daarvan is dat zij in zeer korte tijd al op de vijfde plaats van de politieke barometer van Paris Match staat. Gaat de zeer uitgesproken oud-minister van milieu-zaken Ségolène Royal Frankrijk bevrijden van een zeer mogelijke overwinning van Marine le Pen bij de presidents -verkiezingen van 2022? We mogen het hopen!