Noord-Korea vergroot zijn nucleaire slagkracht
Civis Mundi Digitaal #97
door Jan de Boer
Terwijl de hele wereld strijdt tegen de Covid-19 pandemie, lanceert het regime van Kim Jong-un, over wie allerlei geruchten gaan met betrekking tot zijn gezondheid (geen wonder, gezien zijn overgewicht en rookgewoonten), de ene na de andere raket om met deze proeven zijn nucleaire slagkracht te vergroten. Het laatste salvo vond in alle vroegte plaats op 14 april, aan de vooravond van de verjaardag van de stichter van het dictatoriale regime, Kim Il-sung, en de algemene verkiezingen in Zuid-Korea. Het betrof kruisraketten voor korte afstanden, die 150 km kunnen afleggen. Terwijl er allerlei geruchten gaan over virusbesmettingen in heel het land, laat Kim Jong-un weten dat de Democratische Volksrepubliek Korea (RPDC) in militair opzicht absoluut niet verzwakt is. Pyongyang heeft in maart negen raketten gelanceerd en een dertigtal sinds mei 2019, drie maanden na het échec van de topontmoeting in Hanoi tussen Kim Jong-un en Donald Trump.
Het testen van deze raketten gebeurt met een zekere subtiliteit, want Pyongyang heeft geen nieuwe nucleaire proeven genomen en ook geen intercontinentale raketten gelanceerd, die theoretisch de Verenigde Staten kunnen treffen. En dat biedt Zuid-Korea en de Verenigde Staten de mogelijkheid net te doen of er niets aan de hand is en de andere kant uit te kijken. Noord-Korea gebruikt deze raketproeven om technische vooruitgang te boeken die niet te verwaarlozen valt, met reële gevolgen voor met name de veiligheid van Zuid-Korea met zijn 51 miljoen inwoners en de daar gelegerde 28.500 Amerikaanse soldaten. De meeste raketten die Pyongyang lanceert, hebben een bereik van 400 km, genoeg om heel Zuid-Korea te treffen. Waar deze vroeger gelanceerd werden om in volle zee neer te storten, publiceert het officiële dagblad van het regime, Rodong Sinmun, nu foto’s van inslagen op rotsen in zee ten oosten van het schiereiland: een demonstratie van precisie. Deze raketten worden gelanceerd met vaste brandstof, in tegenstelling tot de tijdrovende vloeibare brandstof van vroeger: een technologie die Noord-Korea tot dusverre veel moeilijkheden gaf. Nu heeft de vijand minder tijd voor het ontdekken en onderscheppen van deze raketten en een tegenaanval te doen. Ook zijn er grote vorderingen gemaakt inzake het ritme van lanceringen: van een goede twintig minuten tussen elke lancering in mei 2019 naar twintig seconden in begin maart van dit jaar. Bovendien kunnen vier raketten in één minuut afgeschoten worden vanaf een lanceringsvoertuig. Een aantal raketproeven werd niet door ingenieurs gerealiseerd, maar in oefensituaties door militairen.
Al deze gegevens tonen aan dat operationeel gebruik van deze raketten binnenkort zeer wel mogelijk is. Zuid-Korea geeft er de voorkeur aan om deze raketlanceringen als een aandachtsoproep te zien. Noord-Korea heeft de Verenigde Staten een ultimatum gesteld om aanvaardbare voorstellen te doen voor het opheffen van de sancties eind 2019, maar heeft daarop geen antwoord gekregen. De Noord-Koreaanse regering is zich er zeer goed bewust van dat Pyongyang na de Amerikaanse presidentsverkiezingen in november mogelijkerwijs geconfronteerd kan worden met een veel formalistischer Amerikaanse president dan Donald Trump. Juist hij trekt zich weinig aan van het wantrouwen tussen de twee landen en de eerdere eis van Washington van afschaffing van nucleaire wapens, en heeft Kim Jong-un sinds de zomer van 2018 drie keer ontmoet. Dit overigens zonder vooruitgang in de onderhandelingen, tot verdriet van Donald Trump, wiens grote obsessie is om te slagen waar Obama faalde. Door de afwezigheid van diplomatieke vooruitgang moet Kim Jong-un nu aan de sceptici binnen zijn leger laten zien dat hij een mogelijke militaire optie niet uitsluit. « Het betreft de versterking van de interne solidariteit en naar buiten toe het trekken van de aandacht van de Verenigde Staten en Zuid-Korea, om hen op het hart te drukken hun houding te veranderen », zo luidde de analyse van de Zuid-Koreaanse minister voor hereniging op 10 maart, na de lancering van de vier raketten.
« Kim Jong -un versterkt zijn conventionele leger meer dan zijn nucleaire bewapening om Trump niet in verlegenheid te brengen en hem niet te dwingen om te reageren, maar de gerealiseerde vooruitgang inzake de mobiliteit van deze raketten is zeer nuttig voor de verbetering van de intercontinentale raketten, » laat Vipin Narang, professor politieke wetenschappen aan het Massachusetts Institute of Technology, mij weten. « Kim heeft er alle belang bij om op deze weg verder te gaan, te meer omdat hij er niet zeker van is weer een zo welwillende Amerikaanse president tegenover zich te hebben aan het eind van dit jaar. De tijd werkt nu in zijn voordeel. »
Geschreven op 22 april 2020