Civis Mundi Digitaal #108
De nieuwe weg
Jeroen Sluijter
Vele blinden lopen, wanhopig en luid
Zoekend naar een pad een donker woud uit,
Verloren via zeven benevelde paden
Want alle zeven, daarin zit het venijn
Leiden terug naar waar ze begonnen zijn
De blinden hebben haast om voort te gaan
Maar ze komen niet meer uit het woud vandaan
Maar ik zal geen van deze paden kiezen
En me niet in blind gedwaal verliezen
Ik zal niet meer zoeken wat ik mis
Nu ik weet dat het daar niet te vinden is
Daarmee klaart de nevel en het Licht gaat schijnen
Waardoor zevensprong en ook het woud verdwijnen
Ik laat los en zweef met licht gemoed
Mijn oorsprong en mijn vrijheid tegemoet
Evangelie
Dwazen leefden in een donker woud
dat op egoïsme was gebouwd.
Het gaf conflict en eenzaamheid.
Ze wilden hieruit worden weggeleid.
Door een betere wereld te aanschouwen
Gefundeerd op wederzijds vertrouwen.
Waar actie leidt tot onderlinge harmonie.
Allen werden toen vervuld van nostalgie.
Toen ik hierin voorging en de uitgang toonde,
Overwon hun angst die in de diepte woonde
Waardoor zij liever in hun leed volhardden
Daar ze kwetsbaarheid met zwakheden verwarden.
Vertrouwen vormt met kwetsbaarheid een paar
Maar velen zagen dit als zwakheid en gevaar
Enkelen konden slechts hun angsten overwinnen
En hun medemensen niet bestrijden maar beminnen.
Heelwording in een onvoltooid leven
Opgestegen naar volwassenheid
kom ik waar ik ooit begon
aldus door Eleleth geleid
en arriveer ik bij de Bron
Die me met de liefde laat verbinden
en het Kind weer in mijzelf doet vinden
De hoop te mogen blijven is toen opgegaan
in rook, permanent verblijf is mij niet toegestaan
Deze wending die voorzag ik eerder nooit
mijn leven hier op aarde is nog niet voltooid