Herinnering aan Limburg

Civis Mundi Digitaal #112

door Machteld Roede

Denkend aan Limburg

zie ik breede rivieren
woest door oneindig
heuvelland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.

Machteld Roede, Maastricht

Dit gedicht is een bewerking van ‘Denkend aan Holland’, het bekende gedicht van Hendrik Marsman uit 1936.