Overgangstijd, Samen op één aarde, dichterlijke reflectie over nodige transitie
Civis Mundi Digitaal #116
door Piet Ransijn
Overgangstijd: dichterlijke reflectie over de nodige transitie
2021 11 20 Na lezen van Henry Sidgwick, The Methods of Ethics en 20e eeuwse filosofie
Wat is kwaad en wat is goed?
Niemand weet meer hoe het moet
Het respect voor minderheden
lijkt veelal te zijn verdwenen
Mensen vitten vaker op elkaar
en de overheid vormt een gevaar
Wie afwijkt krijgt de zwarte piet
Maar de echte Zwarte Piet
tolereert men veelal niet
Wat zwart is wordt nu wit gemaakt
Alsof dat veel verschil uitmaakt
Het onrecht in een ver verleden
werpt zijn schaduw in het heden
Het geweld naar andere rassen
kan niet worden witgewassen
Burgers worden vaak misleid
Velen zijn hun anker kwijt
Sinds de regels, normen en waarden
in een soort van willekeur ontaardden
aan het eind van de zestiger jaren
toen het modieuze existentialisme
de zin van het bestaan betwistte
In onze consumptiemaatschappij
vierde toen het hedonisme hoogtij
Mensen waren schijnbaar vrij
om maar veel te consumeren
zonder matigheid te respecteren
Hedonistische geneugten
verdrongen oude deugden
Men maakte zich druk
om kortstondig geluk
Velen voelden een verplichting
ook te zoeken naar verlichting
Een nieuwe vorm van religiositeit
was ook tekenend voor deze tijd
In de een of andere heilsleer
zocht men een verloren anker weer
in een tijd die dikwijls gistte
van het ideologisch extremisme
Om het dreigend tij te keren
van steeds meer consumeren
gingen vele mensen mediteren
Doch de massa bleef verstoken
van het licht dat was ontloken
Maar er kwamen nieuwe waarden
En bekommernis om onze aarde
werd meer algemeen gevoeld
Duurzaamheid werd doel
Menigeen voelt zich een onderdeel
van een ontzagwekkend groot geheel
Oude deugden komen bovendrijven
waarvan men de waarde gaat begrijpen
Het amorele neoliberalisme
dat een rem op winst betwistte
verliest nu geleidelijk terrein
aan een meer moreel bewustzijn
We gaan nu door een fase-overgang
Heel veel mensen worden bang
gemaakt door het gevestigde gezag
dat voor ons bepalen wil wat mag
Maar het collectief bewustzijn
wint nu meer en meer terrein
Heel veel mensen bouwen
vanuit inzicht en vertrouwen
aan een nieuwe samenleving
Waarin de natuurbeleving
prominent naar voren komt
in een wereldwijd verbond
van meer ontwaakte mensen
die iedereen het goede wensen
En het licht van het bewustzijn
zal meer en meer gemeengoed zijn
https://www.klimaatplein.com/de-maatschappelijke-kosten-van-klimaatverandering/
Samen op één aarde 2021 10 30
Wat leeft wil blijven leven* *zie bijv. Spinoza en velen na hem
lijkt een onomstotelijk gegeven
Wie wil er nu graag doodgaan
ondanks zinloos voortbestaan?
Dat zou alleen een uitweg zijn
bij onverdragelijke pijn
Altijd is er wel een streven
om het leven zin te geven
Wat is dan die zin?
Hoe vult iedereen dat in?
Heeft een ieder zo zijn eigen waarden?
Kan dat niet in tegenspraak ontaarden?
De ene waarde is de andere niet
Er zijn verschillen in ethiek
We leven samen op één aarde
Deze is voor iedereen van waarde
In ons streven naar het goede
dienen wij de aarde te behoeden
De bron een bakermat van leven
fundament van al ons streven
vraagt nu onze aandacht
en vereende kracht
om ons leven te behoeden
voor wat God moge verhoeden