Deel 2: Ontberingen van de schrijver

Civis Mundi Digitaal #145

 

Reacties op het eerste boek

Het tweede boek van de serie begint met reacties van wetenschappers op het eerste boek. De motivatie daartoe verwoordt Megre aldus: “De manier om een mogelijke wereldramp af te wenden, ligt in de harmonieuze synthese van culturele oerprincipes waardoor we terugkeren naar een harmonieuze cultuur... een ‘vrouwelijk’ cultuurtype... Er bestaan wetenschappelijke hypothesen over de dingen waarover Anastasia het had.” (p8)

Behalve de westerse wetenschap bevestigt ook de oosterse meditatieve benadering de inzichten van Anastasia. Megre verwijst naar de Vedische literatuur, het boeddhisme en filosofie van Friedrich Schelling (auteur van o.m. Von der Weltseele, 1798). De materie en het universum hebben een samenhangende structuur die is te beschouwen als een “Supercomputer”. (p10)

Er blijven vragen

Ook bij Megre bleven vele vragen, die hem aanzetten tot lezen over spirituele onderwerpen. Waarom is ze bijv. niet met hem meegekomen om met haar vermogens ziekten te genezen? Ze zegt dat ze dit ook op afstand kan en dat het niet altijd goed is om zieken te genezen, “als de zieke niet zelf aan zijn genezing deelneemt”. (p22) Bovendien “krijg je al je ziektes gewoon terug als je je levensstijl... niet verandert.” (p25) 

Mensen kunnen zichzelf in vergaande mate genezen door schadelijke emoties en een onnatuurlijk eetpatroon te veranderen in positieve gevoelens en gezond eten, en de verbinding met de natuur te herstellen, vooral met planten. Zulke gevoelens ontstaan vanuit oprechte liefde en positieve herinneringen aan “de allerfijnste minuten van je leven”. (p27)

Zoals het heden voortvloeit uit het verleden, zo wordt vanuit het heden onze toekomst vormgegeven. “Toekomstige gebeurtenissen hangen af van de bewustheid van de mensen die nu leven.” Anastasia wil bijdragen tot deze bewustwording. “Bij wie berust de verantwoordelijkheid voor het niet zien van de waarheid – bij degene die de waarheid niet inziet of degene die er niet in is geslaagd deze over te brengen?” (p39,40) 

https://www.folia.nl/wetenschap/157592/uva-onderzoek-zeven-van-de-acht-grenzen-van-de-aarde-zijn-al-overschreden 

Hoe een planetaire ramp voorkomen?

Anastasia heeft voeling met “een intelligentie in de onzichtbare wereld, in de Kosmos, in het Universum”. Megre noemt dat ‘God’. “De essentie van God is niet lichamelijk,” niet materieel. “Daarom stuurt hij zijn Zonen: mensen in wier denken en ziel Hij tot op zekere hoogte kan doordringen... Maar altijd luistert slechts een deel van de mensen naar hen. Bij anderen komt de boodschap helemaal niet binnen. En zij overtreden de wetten van een gelukkig leven... Wanneer de donkere krachten die zich uiten in de mens, een kritiek punt bereiken, komt er... een planetaire ramp... Het destructieve, kunstmatige systeem wordt vernietigd. De ramp fungeert als les voor de overlevenden... Ik wilde weten, hoe en met behulp waarvan de mensen tot inzicht worden gebracht, zonder dat er zo’n ramp hoeft te gebeuren” (p43,45,46)

Het gaat dus om een effectieve manier om de mensen inzicht te geven. “Alleen woorden... zijn niet voldoende. Er zijn al zoveel woorden gezegd. En toch blijft de mensheid als geheel zich in de richting van de ondergang bewegen.” (p47) Mensen zijn verslaafd aan roken en alcohol en andere illusoire genoegens, hoewel ze weten dat het ongezond is. Het gaat erom dat zij “diepe innerlijke vreugde... aan den lijve ondervinden. Een mens die deze genoegens kent, zal kunnen vergelijken en alles zelf kunnen begrijpen, hij deblokkeert de toegang tot zijn Godsdeeltje [in hem]. Het heeft geen zin de mensen bang te maken met een ramp.” (p48)

Er is een gezamenlijke inspanning nodig, een gezamenlijke inzet van “lichte krachten” om een “universele bewustheid te bereiken... Als het maar lichte gedachten zijn... Als een heleboel mensen tegelijk aan iets goeds denken, wordt de capaciteit van ieder afzonderlijk vele malen sterker... We zullen leren elkaar te voelen, te begrijpen, elkaar te helpen via de dimensie van lichte krachten.” (p49,50)

Gedachten kunnen tastbaar zijn en zich materialiseren. Bijv. in een boek, een project, een uitvinding of een andere creatie. Lettercombinaties kunnen (lichte) gevoelens oproepen en tot inzichten leiden. 

Megre kan het nog niet helemaal volgen en geloven. “Alles wat je gezegd hebt, moet ik eerst nog controleren. Ik moet weten wat onze wetenschappers, onze verschillende religies en moderne theorieën hierover zeggen... ‘Ga het na. Natuurlijk moet je het uitzoeken’,” is de reactie van Anastasia. (p51)

Megre vindt dat zij haar vermogens dient in te zetten om een planetaire ramp te voorkomen door bijv. milieubeschermingsorganisaties en de wetenschap te helpen en de luchtvervuiling tegen te gaan. Dat zal “impopulaire maatregelen” vragen, waar de meerderheid niet meteen achterstaat. “De grootste bewustheid is altijd eerst door enkelingen bereikt... en de meerderheid besefte het altijd wat later... Democratie en referenda... zijn nodig als schokdempers, zodat er geen heftige botsingen optreden. Als de schokdempers niet werken, breekt er een revolutie uit.” (p56) 

https://www.krantvandeaarde.nl/dag-van-de-aarde/  

Dag van de Aarde

Anastasia wijst ook op het belang van “tijd om in zichzelf, in zijn diepste innerlijk te kijken” en zelfreflectie. “Wat schenkt vreugde, waartoe is hij of zij bestemd?” (p58)

Ze wil een speciale feestdag, de ‘Dag van de Aarde’, met extra aandacht voor het positieve. “De goden van alle volken zullen op deze dag naar de Aarde afdalen... God, De Ene, de Universele zal gelukkig zijn.” (p60)

Megre stelde het voor als grapje, maar zij neemt het serieus en werkt het uit in haar gedachten. Megre noemt haar plannen “je reinste fantasie”. Maar woorden en gedachten hebben kracht, vooral als zij gepaard gaan met “levende beelden”. (p62,63) Dat gold vroeger bijv. voor de liederen van Keltische barden. “De barden zullen ons helpen het gloren van de nieuwe dageraad te zien. De dageraad van de verlichting van hart en ziel van de mensheid. Je zult hun liederen horen. Nieuwe liederen, liederen van een nieuw begin.” (p67) 

Een van de schepen die Megre ooit huurde maar niet meer kon bemannen en behappen

Gek geworden?

Na zijn driedaags verblijf bij Anastasia keert Megre terug naar zijn schip. Hij is niet in staat zich op zijn zakelijke aangelegenheden te concentreren. Zijn medewerkers bemerken dat en het gerucht verspreidt zich. Het bedrijf wordt geplunderd. “Een faillissement leek onontkoombaar. Toen ze zagen wat voor literatuur ik was gaan lezen, gingen zij zich zorgen maken over mijn psychische gesteldheid... Mijn nieuwe interesses werden door hen als een psychische stoornis of een zenuwinzinking afgedaan.” 

Commerciële doelen en geld verdienen vond hij niet bevredigend. Hij praat met collega-ondernemers “over de oprichting van een vereniging van ondernemers met zuivere aspiraties”. Achteraf zei zijn chauffeur dat ze kwamen controleren of hij gek geworden was en er een arts ingeschakeld moest worden. (p68,69) Hij reflecteert over zijn vroegere successen en “leerde hieruit dat een goede verstandhouding en respect voor elkaar onontbeerlijk zijn voor succes in een collectief.” (p81)

Megre laat zijn bedrijf achter en gaat naar Moskou om een ondernemersvereniging te vormen ten tijde van de perestroika. Ze “streefden naar oprecht partnerschap”. (p90) Het was geen succes. Megre bleef alleen over met drie studenten als trouwe medewerkers. 

https://travelholic.nl/2016/12/23/acht-redenen-moskou-winterse-stedentrip/ 

In Moskou wilde Megre zich verdrinken in het ijskoude water toen hij geen uitweg zag 

Aan de rand van moord en zelfmoord

Megre kreeg opeens bezoek uit Novosibirsk, waar hij geen orde op zaken had gesteld. Dat was onmogelijk geworden. Velen meenden daar dat hij gek geworden was. Het leek de enige oplossing om er maar een einde aan te maken. Dan kon wat nog restte van zijn vermogen worden verdeeld en werd het leven van betrokkenen gemakkelijker. Hij had geen geld om vergif te kopen en besloot zich te verdrinken. Onderweg hoorde hij twee vrouwelijke straatmuzikanten de melodie zingen die Anastasia gezongen had. Hij was haar haast vergeten en “had bijna niet meer aan Anastasia gedacht”. (p95)

“Anastasia, Anastasia! Het is veel te moeilijk om alles wat jij bedacht in het echte leven uit te voeren... Er moet een foutje in je plannen geslopen zijn. Een organisatie van ondernemers oprichten, een boek schrijven... Iets klopte niet helemaal.” Spoedig realiseerde hij zich dat de volgorde niet klopte. “Het boek moest eerst geschreven worden [...en dan] de informatie over de vereniging verspreiden!”

Megre keert met hernieuwde moed terug naar zijn flat en besluit zijn bontmuts te verkopen op de markt, maar wordt beroofd en bewusteloos geslagen. Een dakloze ex-officier van de KGB ontfermt zich over hem en biedt hem een slaapplek in de kelder van een gebouw, daar hij niet goed in staat is terug te lopen naar zijn eigen flat. Ze wisselen hun levensverhalen uit. Megre vertelt hem over Anastasia. 

’s Morgens vroeg worden ze uitgerookt door andere zwervers die het op hun spaarzame eigendommen gemunt hebben. Ze kunnen ternauwernood aan verstikking ontsnappen door een kelderraam. Als ze afscheid nemen, geeft de voormalig officier hem een pakje met een trouwring en zilveren kettinkje, wellicht van zijn vrouw. Hij had haar en zijn dochter verlaten, nadat zijn baan als KGB officier verloor en hij met de nek werd aangekeken na de perestroika als een van de velen aan lager wal was geraakt. Hij weigert zijn geschenk terug te nemen als Megre aandringt.

Teruggekomen op zijn flat, krijgt Megre het idee de officier te vragen bij hem in te trekken. Maar als hij bij hem aankomt, blijkt hij te zijn belaagd te zijn door drie andere zwervers, terwijl hij bezig was met een krijttekening op de muur van een cirkel met daarin een dennentak. Daaronder stond: “de rinkelende dennen van Rusland”. De officier lag met modder besmeurd met een stralend gezicht onder zijn tekening dood op de grond. “Ik ga jouw tekening op de omslag van mijn boek zetten,” nam Megre zich voor. (p110) 

Publicatie van het boek

De drie studenten typen het manuscript in hun vrije tijd. De eerste oplage bestaat uit 2000 stuks op kosten van de drukkerij. Megre verkoopt ze bij de uitgang van een metrostation en met behulp van lezers. Een uitgever wil nog eens 2000 ex. laten drukken en geeft hem een voorschot. “Het is alsof het boek leeft en steeds nieuwe mensen aantrekt.” (p113)

Megre geeft zijn boek over Anastasia ook aan vader Feodoriet, een monnik die volgens haar ook beschikt over grote geestkracht, toen hij haar had gevraagd naar "mensen met soortgelijke vermogens en kennis als zij”. (p114) Megre was 27 jaar eerder bij hem op bezoek geweest. Het deed hem beseffen dat er in het verborgene meer wijze mensen leefden.

 

Contact met Anastasia 

Als de eerste oplage is verkocht en Megre zijn honorarium krijgt, hoort hij opeens Anastasia’s stem als hij langs een kraampje met heerlijk ruikend banket loopt. “Koop iets te eten voor jezelf, Vladimir... Je hoeft niet meer zozeer op eten te beknibbelen.” 

“O, hou op. Ik hallucineer,” denkt hij en gaat op een bankje zitten en vraagt: “Anastasia, is dat echt jouw stem die ik hoor?... Waarom heb je niet eerder met me gepraat?” (p126)

Hij was echter onbereikbaar en hoorde haar niet. Alleen haar liedje dat de twee meisjes in de metro speelden, drong tot hem door en bracht hem op andere gedachten. Anastasia vertelt dat hun zoon geboren is en dat zij zich ongerust had gemaakt om Megre. “Hij lacht al... Maar hou nog niet op met schrijven. Ga door.” (p127)

Megre merkt dat haar dromen en fantasieën over het boek werkelijk werden en hij krijgt positieve reacties. Hij wil bij Anastasia zijn. Waarop zij zegt: “we zijn dicht bij elkaar... Voel jij soms niet de zachte aanraking van de wind, de liefkozende omhelzing ervan? En de warme aanraking van de glinsterende stralen van de Zon op je gezicht? Kun jij de vogels niet horen die zo vrolijk zingen, en de bladeren die ritselen aan de boom waar jij onder zit! Luister, dat is toch een ongewoon geritsel!”

“Dat is er toch voor iedereen. Of wil je soms zeggen dat jij dat allemaal bent?”’

“Liefde die in de ruimte is opgelost voor één iemand, kan het hart van velen beroeren... Zodat er om de geliefde heen altijd een ruimte van liefde is. Dat is de essentie, de bedoeling, de functie van liefde.” (p130)

Megre vindt het contact verwarrend en vraagt zich af hoe het gesprek mogelijk is. “Leer luisteren met je hart,” zegt Anastasia. Vervolgens zegt zij dat haar grootvader bij hem in de buurt is. 

 

In gesprek met de grootvader

De grootvader staat inderdaad naast zijn bank en gaat naast Megrezitten. Met behulp van Anastasia had hij hem gevonden. Megre vroeg naar de bevalling. Deze was natuurlijk [en] zonder pijn. “Als de verwekking plaatsvindt met hogere aspiraties dan versterkt de pijn bij degene die baart alleen het gevoel van grootse vreugde over de schepping... En ze heeft ook een passende dag uitgezocht, warm en zonnig.” (p131)

Megre vraagt zich af waarom Anastasia hem heeft uitgekozen en geen “spiritueel ingestelde persoon”. Dat is ook voor de grootvader onbegrijpelijk, zoals meer gebeurtenissen in haar leven. “Ze is eenvoudig van je gaan houden, Vladimir. Oprecht, met heel haar hart, zoals ze alles met heel haar hart doet... De lichte krachten van de Grote Schepper spreken door haar liefde... Ze tonen de kracht van de vrouw, de kracht van pure liefde.” (p134)

De toekomst hangt volgens de grootvader af van de helderheid, zuiverheid en snelheid van het menselijk denken. “De grote leraren van de mensheid... zullen misschien een ommekeer in het bewustzijn teweegbrengen, gewoon omdat groepen mensen... hun ideeën zo aantrekkelijk vinden.” (p137) 

Anastasia als kind

De grootvader vertelt Megre nog meer over Anastasia. Ze is op haar veldje, dat een ruimte van liefde is, geboren. Het is “haar levende Moederland”. Grootvader bemerkte reeds toen zij klein was, dat zij een onzichtbare bescherming kreeg van “een of andere onzichtbare aanwezigheid”. Zij zagen deze aanvankelijk in de vorm van een oplichtende bol, waar ze mee praatte, “net als met alles om haar heen”. (p141,143,145)

Toen ze vier jaar was nam ze afstand van de lichtgevende bol: “Jij moet je om het grote veld bekommeren... Haast je naar degenen die op je wachten.” Volgens haar grootvader “liet hij iets onzichtbaars achter, om haar heen en elke keer als er iets negatiefs gebeurt, iets wat Anastasia niet wil, dan houdt de omgeving zich... roerloos stil. Jij verloor ook je bewustzijn toen je haar tegen haar wil probeerde aan te raken.” (p147)

“Vanaf haar zesde kon ze op afstand mensen zien, hun gevoelens onderscheiden en hen helpen... En zo bracht het lot haar bij jou. En nu heeft ze het plan opgevat ‘om mensen uit het tijdvak van de duistere krachten weg te voeren’.”

 

Echtheid en onechtheid

“Weet u, er zijn een heleboel mensen die mij vragen of Anastasia echt bestaat of dat ik alles alleen maar bedacht heb.”

“Mensen die door het boek worden aangeraakt, voelen haar meteen. Zij zit in het boek. Zulke vragen kunnen alleen door onechte, denkbeeldige mensen gesteld worden.” (p148)

De grootvader onderscheidde echtheid van onechtheid in een mens en liet dat zien bij een hooghartig, opgemaakt meisje, dat in de buurt stond en een sigaret rookte. Ze was gekleed in een korte rok van nepleer en droeg ongemakkelijke hoge hakken. “Wat moet je ouwe,” zei ze, terwijl ze rook in zijn gezicht blies. Maar toen hij haar vriendelijk aansprak, veranderde helemaal in wie ze echt was. (p150) 

Rusland heeft een rijke gevoelvolle spirituele cultuur 

Woorden, voorbeelden en voelen vanuit het hart

Leraren willen “de bewustheid van de mensen tot een zinvol peil verhogen, daarbij... het risico lopend dat ze niet begrepen worden’’. Woorden alleen zijn niet genoeg. “Als de woorden niet uit het hart komen, als de verbindende draden met de ziel verbroken zijn, dan zijn de woorden hol en betekenisloos, uitdrukkingsloos.” (p153)

Volgens de grootvader beschikt Anastasia “over  de kennis van de oosterse lama’s, yogi’s, de wijsheid van Boeddha en Christus [..en] bouwt zij onvoorstelbare combinaties op... Het is genoeg geweest met het voorhouden van regels en dogma’s aan mensen... Ze moeten in de gelegenheid worden gesteld om te voelen, echt te voelen, wat de mens ooit gevoeld heeft, over welke vermogens Hij beschikte en wie Hij was... Maar wie of wat haar helpt om deze nieuwe realiteit te verwezenlijken, blijft een raadsel.” (p156,157)

“Al het materiële dat ons omringt is afhankelijk van de Geest en de bewustheid van de mens... Het moet kunnen zonder zedenpreken. Je hoeft de mensen alleen maar een voorbeeld te geven.” Megre heeft haar voorbeeld gezien en is erdoor geraakt en beïnvloed. Haar gedachtenbeelden hebben zich in hem geopend en hij heeft ze beschreven. Dat is zijn aandeel in het geheel.

“Geef je trots op,” zei ze, “wees niet bang dat men je belachelijk zal vinden, of dat je niet begrepen wordt... Ik heb alles in goed vertrouwen opgeschreven... Mezelf helemaal  blootgegeven, en deze schande raak ik van mijn leven niet meer kwijt.” (p160)

Volgens de grootvader heeft Anastasia “een beschermend schild opgebouwd tegen vleierij en aanbidding, die de trots veroorzaken. Die kunnen nu niet meer bij je binnenkomen. En zo heeft ze je voor nog een veelheid van gevaren behoedt. Ze beschermt je geest en lichaam. Je zult negen openhartige boekjes schrijven, recht vanuit je hart...” (p161)

 

Inhalige hulp

Megre krijgt ook aanwijzingen voor het vervaardigen van geneeskrachtige pijnboompittenolie. Hij vertelt grootvader over zijn nieuwe spirituele helpers, die hem helpen tegen betaling voor het exclusieve recht om uitspraken van Anastasia te interpreteren en van commentaar te voorzien in de massamedia. “Dus jij hebt Anastasia, op je eigen ondernemende manier, verkocht?” Hij kon het nog net op tijd terugdraaien. Grootvader waarschuwde hem tegen spirituele mensen: “spirituele zelfingenomenheid is de hoogste tree op de ladder van de... trots.”

Een journaliste behoedt hem voor de verkoop van het recht om “alles te exploiteren wat met Anastasia te maken had”. Hij besloot geen rechten op interpretatie meer over te dragen. Hij ziet het als “een aanval... van duistere krachten in de gedaante van fanatici en inhalige mensen”. Terwijl zij de mensen juist van die krachten weg wilde leiden. Het komt volgens grootvader aan op “oprechtheid in alles”. (p168-173)  

Tienduizend jaar geleden

Anastasia ziet geen heil in de technocratische wereld, waarin “mensen steeds meer op biorobots lijken... Het is alsof hij een voorgeprogrammeerde robot is.” (p178) Terwijl de mensen in de verre oudheid “rechtstreeks alle informatie konden benutten uit de databank  van het universum... gecreëerd door de Grote Intelligentie”. Ongeveer tienduizend jaar geleden... was de verbinding met de intelligentie van het Universum deels of geheel verloren gegaan... Sindsdien is de beweging van de mensheid richting planetaire catastrofe begonnen.” Volmaakte creaties worden vervangen door primitieve en kunstmatige sociale structuren. 

“Technocraten hadden een heel leger mensen nodig om al deze mechanismen in stand te houden, waarmee ze feitelijk een deel van de bevolking in biorobots veranderen. Omdat het deze biorobots ontbreekt aan de individuele vaardigheid om de waarheid te herkennen, is het heel gemakkelijk om hen te manipuleren.” (p181-183) Bijv. om het communisme op te bouwen of juist als slecht te beschouwen.

Tienduizend jaar geleden beschikten mensen nog over hun oorspronkelijke vaardigheden, met name de stamoudsten. In die tijd gaven zij aanwijzingen voor het bouwen van dolmen. Dat waren megalitische grafkelders met een zware dekplaat, waarin mensen stierven door in ‘eeuwige meditatie’ te gaan. Het doet denken aan Indiase yogi’s die als ze overgaan in “mahasamadhi” gaan, letterlijk de grote verlichting of bevrijding.

“Deze constructies en degenen die zich erin hadden teruggetrokken, fungeerden als informatie-ontvanger. Via hen was het gemakkelijker om met de Grote Intelligentie van het Universum te communiceren.” (p185) Dit gold ook voor de Egyptische piramiden, die ook een bijzondere energie bevatten.

In Rusland liggen dolmen bij o.m. Gelendzjik en Sotsji in de bergen van de Kaukasus.. Het waren ooit heiligdommen. Later werden ze verwaarloosd en zelfs vernield. “Mensen begrijpen hun ware betekenis niet.” (p187) Aan de positie van de skeletten is te zien dat ze vaak zittend overleden, een aanwijzing dat zij zaten in een meditatie-houding. De oermoeder van Anastasia was gestorven in zo’n dolmen, een vrouw die over volmaakte kennis beschikte omtrent “hoe je bij het geven van borstvoeding de zuigeling het vermogen kon meegeven om met de Rede van het Universum te communiceren”. (p188) De kennis is verloren gegaan.

Anastasia vertelt aan Megre hoe hij de dolmen van haar oermoeder kon vinden. Hij gaat erheen en legt er bloemen neer. Hij schrijft er een hoofdstuk over.  Een aantal vrouwen lezen het en bezoeken de dolmen om de herinnering aan hun voorouders te eerbiedigen. Er worden ook metingen verricht van radioactieve straling, die bij de dolmen steeds geringer is, Terwijl op plaatsen op de weg er naar toe de radioactieve straling juist hoger blijkt.

Onder leiding van een vrouwelijke gids gaan plaatselijke historici aan het werk en worden de heiligdommen in ere hersteld. “Hoeveel vergeten heiligdommen liggen er nog te wachten op hun ontdekking in andere delen van Rusland?” (p194) En ook in andere delen van de wereld, want ook in Engeland, Turkije, Afrika en India zijn dolmen.

Na al zijn inspanningen verlangt Megre ernaar om zijn zoon en Anastasia te zien en gaat bepakt met kruippakjes, speeltjes en babyvoeding op weg naar de taiga. Daarover gaat het derde boek.

Het onderhavige boek biedt niet veel meer informatie over Anastasia, behalve over haar jeugd en haar bevalling. Het vertelt vooral het verhaal van Megre en de totstandkoming van zijn eerste boek na ontberingen die hem bijna de kop hebben gekost.

Wordt vervolgd.