Disbalans met de natuur. dichterlijke reflecties

Civis Mundi Digitaal #145

door Piet Ransijn

 

 

Disbalans met de natuur            2021 11 30

 

De vervreemde stadscultuur

brengt de disbalans met de natuur

en grote schade met zich mee

Een onnatuurlijk wel en wee

 

Ook de plattelandscultuur

vernietigt de natuur

met kippenbatterijen

en varkensmesterijen

dieren die in grote hallen

hun leven vergallen

en megakoeienstallen

 

Waar blijft de rijkdom der natuur

op akkers met monocultuur?
We moeten anders consumeren

om anders te gaan produceren

 

De rijkdom van de levende natuur

vormt een complement voor de cultuur

Elke plant en ieder dier is onderdeel

van een groots bezield geheel

 

Ook de mensen nemen daaraan deel

Maar zij zijn hun anker kwijtgeraakt

Hebben er een puinhoop van gemaakt

Hun destructieve stadscultuur

ontbeert verband met de natuur

 

Wij moeten ons opnieuw verbinden

De band met de natuur hervinden

De natuur kan bron van vreugde zijn

als wij ons daarvoor open stellen

 

Medeschepselen niet langer kwellen

ons er meer en meer bewust van zijn

dat we onderdeel van de natuur zijn

en de band met haar herstellen

 

Op de rand van een ramp? Gratwanderung, Reinhard Gaemlich, (Pinterest)

 

Uit balans                        2021 07 21

 

De natuur die wij belagen

heeft naar ons teruggeslagen

Wij worden meegenomen

in grauwe modderstromen

 

 

In een hachelijk avontuur

worden mensen in de drek

weer op hun plek gezet

als een kwetsbaar stuk natuur

 

In een uit balans geraakt klimaat

dat meedogenloos zijn gang gaat

en een spoor van rampen achterlaat

dat voorlopig nog niet over gaat

 

Het natuurlijk evenwicht

is veel schade aangericht

Men leeft niet in harmonie

met omgevingsenergie

 

De natuur is uit balans geraakt

Alsof zij nu een luide kreet slaakt

De natuur die wij aan banden leggen

heeft ons ook nog iets te zeggen

dat veel mensen nog niet zien

 

Slechts een enkeling misschien

ziet dat de natuur verstoord raakt

en de mens een puinhoop maakt

Opeens zit iedereen verlegen

met onvoorziene buien regen

 

De natuur blijkt onvoorspelbaar

En haar kracht is onvoorstelbaar

Onze decadente roofcultuur*                                *Zie de sociologie van Thorstein Veblen

is niet afgestemd op de natuur

 

Wij krijgen nu een kans

tot herstel van de balans

Want als wij zo doorgaan

bedreigen wij ons voortbestaan

 

Zaak is dat wij allen streven

naar een meer natuurlijk leven

De tendens van de moderne cultuur

moet meer zijn afgestemd op de natuur

 

Wij moeten met zijn allen streven

Naar meer eerbied voor het leven

De ons overal omringende natuur

vraagt respect van onze roofcultuur

Als wij dit respect niet kunnen geven

heeft dat repercussies voor ons leven

 

Iedere actie heeft weer een reactie

De natuur verkeert met ons in interactie

Verstoring van de onderlinge harmonie

geeft een meer verstoorde energie

 

Maar een meer harmonische relatie

gaat gepaard met harmonie en gratie

Zo bepaalt de mens met zijn cultuur

de natuurlijke respons van de natuur

 

Eerbied voor natuurlijk leven

is daarbij een essentieel gegeven

Wij zijn als nietig levend wezen

een onderdeel van al het leven

 

Wij zijn geen meester van het leven

Maar als klein en kwetsbaar wezen

een bezield en levend onderdeel

van een ontzagwekkend groot geheel

 

https://www.paradijsvogelsmagazine.nl/wp-content/uploads/2014/09/klein-in-de-natuur-francesco-vaninetti-dolomieten.jpg